تحلیل تطبیقی اهداف سند تحول بنیادین با روش های نوین یاددهی-یادگیری

تحقق اهداف سند تحول بنیادین آموزش و پرورش در ایران، نیازمند هم سویی میان سیاست های کلان آموزشی و روش های نوین یاددهی–یادگیری است. این پژوهش با رویکرد تطبیقی–تحلیلی و به روش کتابخانه ای، تلاش می کند نقاط هم پوشانی و شکاف میان اهداف سند و اصول روش های نوین آموزشی را شناسایی کند. یافته ها نشان داد که اهداف سند تحول، به ویژه در زمینه پرورش خلاقیت، مهارت های حل مسئله و توانمندسازی دانش آموزان، با رویکردهای یادگیری فعال، یادگیری مبتنی بر پروژه و آموزش تلفیقی هم راستا هستند. با این حال، موانع اجرایی همچون کمبود زیرساخت های فناورانه، محدودیت مهارت معلمان و مقاومت فرهنگی، اجرای کامل این اهداف را در سطح مدارس دشوار می سازد. پژوهش نشان می دهد که معلمان نقش کلیدی در تلفیق اهداف سند با روش های نوین دارند و توانمندسازی آن ها از طریق آموزش های حرفه ای و حمایت سازمانی ضروری است. همچنین، بهره گیری از فرصت های فناورانه و توسعه زیرساخت ها می تواند زمینه تحقق اهداف کلان سند را تسهیل کند. نتایج این تحقیق می تواند به سیاست گذاران، مدیران آموزشی و معلمان کمک کند تا با تدوین راهبردهای عملی و متناسب، هم سویی میان اهداف سند تحول و روش های نوین یاددهی–یادگیری را ارتقا دهند.

کلیدواژه ها:

سند تحول بنیادین ، روش های نوین یاددهی–یادگیری ، یادگیری فعال ، آموزش تلفیقی