تاثیر محیط های یادگیری ترکیبی بر انگیزش و تعامل دانش آموزان ابتدایی در مدارس با منابع محدود

یادگیری ترکیبی، به عنوان رویکردی نوین که آموزش حضوری و آنلاین را ترکیب می کند، پتانسیل بالایی برای بهبود انگیزش و تعامل دانش آموزان ابتدایی دارد. این مطالعه به بررسی تاثیر محیط های یادگیری ترکیبی بر انگیزش و تعامل دانش آموزان ابتدایی در مدارس با منابع محدود می پردازد. در این راستا، ویژگی های یادگیری ترکیبی مانند انعطاف پذیری، ارائه بازخورد فوری، و استفاده از ابزارهای دیجیتال در تقویت انگیزه درونی و تعاملات کلاسی مورد توجه قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند که یادگیری ترکیبی می تواند با ایجاد فرصت های متنوع برای مشارکت و همکاری، انگیزه درونی و خودکارآمدی دانش آموزان را تقویت کند. همچنین، این روش تعاملات دانش آموز-معلم و دانش آموز-دانش آموز را از طریق ابزارهای دیجیتال بهبود می بخشد. با این حال، چالش هایی نظیر کمبود زیرساخت های فناوری، محدودیت دسترسی به اینترنت، و ناکافی بودن آموزش معلمان، موانع اصلی پیاده سازی این روش در مدارس با منابع محدود هستند. این مطالعه پیشنهاد می دهد که با استفاده از ابزارهای کم هزینه و آفلاین، آموزش معلمان، و توسعه زیرساخت ها، می توان اثربخشی یادگیری ترکیبی را در این مدارس افزایش داد. این پژوهش بر اهمیت طراحی محتوای آموزشی متناسب با شرایط مدارس کم برخوردار تاکید دارد و نشان می دهد که با غلبه بر محدودیت ها، یادگیری ترکیبی می تواند به کاهش نابرابری های آموزشی کمک کند. در نهایت، این مطالعه راهکارهایی برای بهبود تعاملات کلاسی و افزایش انگیزش دانش آموزان ارائه می دهد و بر ضرورت سیاست گذاری های آموزشی برای حمایت از این روش تاکید می کند. این یافته ها می توانند به عنوان پایه ای برای تحقیقات آینده و توسعه برنامه های آموزشی در مدارس با منابع محدود مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، انگیزش ، تعامل ، دانش آموزان ابتدایی ، منابع محدود