کاربرد مصالح بومی و سنتی در آموزش مفاهیم علمی به دانش آموزان متوسطه اول

استفاده از مصالح بومی و سنتی در آموزش مفاهیم علمی، رویکردی نوین و کاربردی برای تقویت یادگیری فعال و تجربه ای دانش آموزان است. این رویکرد امکان مشاهده و دست کاری مواد واقعی را فراهم می کند و مفاهیم انتزاعی علوم را ملموس و قابل فهم می سازد. بهره گیری از منابع طبیعی و سنتی، علاوه بر جنبه آموزشی، موجب آشنایی دانش آموزان با فرهنگ و محیط زیست محلی نیز می شود. این روش باعث افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان در کلاس می گردد و یادگیری را از حالت حفظی به یادگیری معنا دار و کاربردی تبدیل می کند. معلمان با به کارگیری مصالح بومی می توانند مفاهیم فیزیک، شیمی، زیست شناسی و ریاضیات را به صورت تجربی آموزش دهند. فعالیت های عملی مبتنی بر مصالح بومی، مهارت های حل مسئله، تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان را تقویت می کند. همچنین، این رویکرد می تواند با محدودیت های منابع آموزشی استاندارد مقابله کند و فرصت یادگیری ارزان و موثر را فراهم آورد. پژوهش های اخیر نشان می دهند که استفاده از مصالح بومی تاثیر مثبتی بر درک عمیق تر مفاهیم علمی دارد و باعث تثبیت بهتر اطلاعات در ذهن دانش آموزان می شود.کاربرد مصالح سنتی و بومی در آموزش علوم، فرصت مناسبی برای ادغام دانش محلی با برنامه های درسی مدرن ایجاد می کند. این رویکرد به دانش آموزان کمک می کند تا ارتباط بین علوم و زندگی روزمره خود را درک کنند و ارزش منابع طبیعی و فرهنگی را بشناسند. با طراحی فعالیت های خلاقانه و تجربی، دانش آموزان می توانند مفاهیم علمی را در قالب پروژه ها و آزمایش های عملی تجربه کنند.

کلیدواژه ها:

مصالح بومی و سنتی ، آموزش ، مفاهیم علمی ، دانش آموزان متوسطه اول