تحلیل نگرانی ها و تهدیدات اخلاقی در استفاده از هوش مصنوعی در فرآیندهای آموزشی و یادگیری

با گسترش سریع فناوری های هوشمند، آموزش به عنوان یکی از پایه های اصلی توسعه انسانی و اجتماعی دچار تحول شده است و سامانه های یادگیری تطبیقی، محیط های آموزشی هوشمند و چت بات های آموزشی فرصت های بی سابقه ای برای ارتقای کیفیت یادگیری فراهم کرده اند. با این حال، این تحولات همراه با چالش ها و مخاطراتی هستند که در صورت غفلت می توانند پیامدهای منفی گسترده ای برای یادگیرندگان، معلمان و نظام آموزشی به همراه داشته باشند. یکی از مهم ترین نگرانی ها مربوط به حریم خصوصی و امنیت داده هاست، زیرا سامانه های هوشمند برای ارائه خدمات شخصی سازی شده نیازمند جمع آوری و تحلیل حجم زیادی از اطلاعات شخصی و تحصیلی یادگیرندگان هستند و عدم مدیریت صحیح این داده ها می تواند به افشای اطلاعات حساس و کاهش اعتماد کاربران منجر شود. علاوه بر این، تهدیدات مرتبط با عدالت آموزشی و سوگیری الگوریتمی نیز اهمیت بالایی دارند، زیرا دسترسی نابرابر به فناوری یا الگوریتم های جانبدار می توانند شکاف های آموزشی را تشدید و فرصت های یادگیری برابر را محدود کنند. اتکا بیش از حد به هوش مصنوعی می تواند استقلال فکری و مهارت های خلاقانه دانش آموزان و دانشجویان را کاهش دهد و نقش معلم به عنوان راهنما و مشوق یادگیری را تضعیف کند. از این منظر، ترکیب هوش مصنوعی با حضور انسانی و طراحی محیط های یادگیری متوازن، کلید بهره برداری موثر و اخلاق مدارانه از فناوری محسوب می شود. استفاده مسئولانه از هوش مصنوعی در آموزش مستلزم تدوین سیاست ها و چارچوب های محافظتی، آموزش معلمان و یادگیرندگان و توجه همزمان به ابعاد انسانی، اجتماعی و تربیتی آموزش است.

کلیدواژه ها:

نگرانی ، تهدیدات اخلاقی ، هوش مصنوعی ، آموزشی ، یادگیری