کاربرد فناوری های آموزشی در تدریس زیست شناسی

امروزه به کارگیری فناوری های آموزشی به یکی از ارکان اصلی بهبود کیفیت تدریس علوم تبدیل شده است. درس زیست شناسی به عنوان بخشی مهم از علوم تجربی، با چالش هایی نظیر مفاهیم پیچیده، محدودیت زمان برای فعالیت های عملی و افت انگیزه یادگیری در روش های سنتی روبرو است. در این مقاله مروری، کاربردهای متنوع فناوری آموزشی در تدریس زیست شناسی بررسی شده و تاثیرات آن بر فرایند یاددهی-یادگیری تحلیل می شود. مطالعات ۵ سال اخیر نشان می دهد که روش هایی مانند استفاده از محتوای چندرسانه ای، کلاس معکوس، واقعیت افزوده (AR)، واقعیت مجازی (VR)، بازی وارسازی و آزمایشگاه های مجازی توانسته اند مشارکت فعال تر دانش آموزان را جلب کرده و یادگیری مفهومی را تعمیق بخشند. برای مثال، پژوهش ها حاکی از بهبود معنادار در انگیزه و پیشرفت تحصیلی زیست شناسی در اثر به کارگیری این فناوری ها هستند. از سوی دیگر، چالش هایی همچون نیاز به آموزش معلمان، فراهم سازی زیرساخت ها و توجه به ظرفیت یادگیری و سلامت دانش آموزان (مانند جلوگیری از خستگی یا سرگیجه در کاربرد VR) نیز مطرح است. این مطالعه با رویکرد مروری–توصیفی، ضمن تحلیل مزایا و محدودیت های فناوری های آموزشی در آموزش زیست شناسی، پیشنهادهایی برای اجرای موثرتر آن ها ارائه می دهد. نتایج کلی حاکی از آن است که ادغام سنجیده فناوری در آموزش زیست شناسی می تواند با ارتقای درگیری شناختی و تعامل یادگیری، به بهبود یادگیری مفاهیم و پرورش مهارت های علمی دانش آموزان منجر شود.

کلیدواژه ها:

کلیدواژه ها: فناوری های آموزشی ، تدریس زیست شناسی ، آموزش معکوس ، واقعیت افزوده ، واقعیت مجازی ، آموزش الکترونیکی