تاثیر چیدمان کلاس بر کاهش حواس پرتی وافت تحصیلی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر چیدمان فیزیکی کلاس درس بر کاهش حواس پرتی دانش آموزان و پیشگیری از افت تحصیلی آنان در مدارس ایران است. با توجه به اهمیت محیط یادگیری در فرآیندهای شناختی و روانی دانش آموزان، این مطالعه تلاش دارد تا رابطه میان نوع چیدمان کلاس (نظیر آرایش صندلی ها، نور، رنگ، فاصله از منابع توجه زا) و میزان تمرکز، مشارکت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را تحلیل کند.روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و با بهره گیری از رویکرد ترکیبی (کمی و کیفی) انجام شده است. در بخش کمی، داده ها از طریق پرسش نامه های استاندارد سنجش میزان حواس پرتی و عملکرد تحصیلی در میان ۲۰۰ دانش آموز دوره متوسطه در تهران گردآوری شد. در بخش کیفی، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۵ معلم و ناظر آموزشی صورت گرفت تا تجربه زیسته آنان از تاثیر چیدمان کلاس بر رفتارهای یادگیری دانش آموزان استخراج شود. مدل تحلیل مطالب بر پایه نظریه های روان شناسی محیطی و یادگیری شناختی طراحی شد و با استفاده از تحلیل رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مضمون (Thematic Analysis) نتایج بررسی گردید. یافته ها نشان دادند که چیدمان کلاس به ویژه در زمینه نظم فضایی، کاهش عوامل مزاحم بصری و صوتی، و امکان تعامل موثر میان معلم و دانش آموز نقش چشمگیری در کاهش حواس پرتی و بهبود عملکرد تحصیلی دارد. همچنین، کلاس هایی با چیدمان انعطاف پذیر و متناسب با فعالیت های گروهی، موجب افزایش انگیزش و مشارکت فعال دانش آموزان شدند.

کلیدواژه ها:

چیدمان کلاس ، حواس پرتی ، افت تحصیلی ، دانش آموزان