تحلیل صبر و بردباری معلم در کلاس درس با تکیه بر منابع قرآنی-نهج البلاغه ای

پژوهش حاضر با هدف تحلیل نقش صبر و بردباری معلم در کلاس درس و تاثیر آن بر ارتقای کیفیت فرآیند یاددهی و یادگیری انجام شده است. در این مقاله بر اهمیت بهره گیری از تعالیم قرآنی و آموزه های نهج البلاغه در تقویت خویشتن داری، مدیریت هیجانات و برخورد کریمانه معلم با دانش آموزان تاکید می شود؛ رویکردی که می تواند زمینه ساز آرامش روانی، افزایش انگیزه و رشد اخلاقی در محیط آموزشی گردد. یافته ها نشان می دهد که صبر و بردباری معلم نه تنها سبب تقویت ارتباط عاطفی میان معلم و دانش آموز می شود، بلکه بستری برای ایجاد فضایی پویا، عادلانه و مبتنی بر احترام متقابل فراهم می کند. همچنین نتایج حاکی از آن است که آموزه های قرآنی درباره فضیلت صبر، همچون «واصبر وما صبرک الا بالله» (نحل، ۱۲۷) و رهنمودهای امیرالمومنین علی (ع) در نهج البلاغه درباره حلم و بردباری، می توانند الگویی راهبردی برای معلمان در مدیریت موقعیت های تنش زا و هدایت صحیح فرآیند یادگیری باشند. در این راستا، نقش معلم از صرفا انتقال دهنده دانش به الگوی تربیتی و اخلاقی ارتقا می یابد و ضرورت توانمندسازی معلمان در تقویت مهارت های اخلاقی و معنوی برجسته می گردد. این پژوهش بر ضرورت نهادینه سازی فرهنگ صبر و بردباری در کلاس های درس تاکید دارد تا بستر پرورش نسلی متعهد، خلاق و متخلق به فضیلت های انسانی فراهم آید.

کلیدواژه ها:

صبر ، بردباری ، معلم ، قرآن کریم ، نهج البلاغه ، کلاس درس