بررسی تاثیر آموزگار ابتدایی در کاهش اضطراب اجتماعی و تقویت اعتمادبه نفس کودکان در جمع های آموزشی

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش آموزگار ابتدایی در کاهش اضطراب اجتماعی و تقویت اعتمادبه نفس کودکان در جمع های آموزشی انجام شد. این مطالعه از نوع تحلیلی کیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای است و داده ها از طریق تحلیل منابع علمی، مقالات، کتاب ها و پژوهش های مرتبط جمع آوری و تحلیل شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که آموزگار ابتدایی با ایجاد محیط آموزشی امن و حمایتگر، ارائه بازخورد مثبت و تشویق مستمر، و مدیریت موثر هیجانات کودکان می تواند به کاهش اضطراب اجتماعی و تقویت اعتمادبه نفس آنان کمک شایانی کند. همچنین، فعالیت های گروهی و مشارکتی، از جمله پروژه های گروهی، بازی های دسته جمعی، گفت وگوهای هدایت شده و فعالیت های هنری، فرصت های عملی برای تجربه موفقیت فردی و جمعی فراهم می آورند و مهارت های اجتماعی و اعتمادبه نفس کودکان را تقویت می کنند. نقش الگویی آموزگار نیز در رفتارهای متعادل، همدلی و تشویق تجربه موفقیت، عامل موثری در شکل گیری اعتمادبه نفس و کاهش ترس حضور در جمع است. به طور کلی، نتایج پژوهش تاکید دارد که تقویت مهارت های روان شناختی و تربیتی آموزگاران ابتدایی و بهره گیری از روش های مشارکتی و حمایتگرانه، می تواند زمینه را برای رشد همه جانبه، یادگیری فعال و بهبود سلامت روانی کودکان فراهم کند.

کلیدواژه ها:

اضطراب اجتماعی ، اعتمادبه نفس ، آموزگار ابتدایی ، محیط آموزشی امن ، فعالیت های گروهی