از کلاس سنتی تا مدرسه هوشمند: مروری بر تحول نظام تعلیم و تربیت با هوش مصنوعی

نظام تعلیم و تربیت در آستانه یک تحول پارادایمی قرار دارد که گذار از مدل های سنتی و صنعتی آموزش به سمت اکوسیستم های یادگیری هوشمند و شخصی سازی شده را نوید می دهد. این مقاله مروری، به بررسی و تحلیل این فرآیند تحول، با تمرکز بر نقش محوری هوش مصنوعی به عنوان کاتالیزور اصلی این دگرگونی، می پردازد. کلاس درس سنتی، که بر پایه آموزش یکسان، معلم محور و ارزیابی های استاندارد بنا شده، در پاسخگویی به نیازهای متنوع یادگیرندگان قرن بیست و یکم و آماده سازی آن ها برای آینده ای نامعلوم، با چالش های جدی مواجه است. در مقابل، مفهوم مدرسه هوشمند، محیطی یادگیری را ترسیم می کند که در آن فناوری، به ویژه هوش مصنوعی، برای ایجاد تجربیات یادگیری انطباقی، مشارکتی و داده محور به کار گرفته می شود. این پژوهش با مرور نظام مند ادبیات موضوع، ابعاد مختلف این تحول را مورد کاوش قرار می دهد؛ از دگرگونی نقش معلم از انتقال دهنده صرف اطلاعات به تسهیل گر و مربی یادگیری، تا تغییر فرآیند یادگیری از دریافتی منفعل به کاوشی فعال و شخصی سازی شده. همچنین، این مقاله به تحول در ابزارها و روش های ارزیابی، از آزمون های پایانی به سنجش های تکوینی و مستمر، و تغییر در محتوای آموزشی، از منابع ثابت به محتوای پویا و هوشمند، می پردازد. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی پتانسیل عظیمی برای افزایش تعامل، بهبود نتایج یادگیری و ارتقای عدالت آموزشی دارد، اما این گذار با چالش های مهمی نظیر شکاف دیجیتال، سوگیری الگوریتمی، امنیت داده ها و لزوم بازاندیشی در برنامه های تربیت معلم نیز همراه است.

کلیدواژه ها:

مدرسه هوشمند ، هوش مصنوعی در آموزش ، تحول آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده ، فناوری آموزشی