بررسی و توجه ویژه به مرمت و بازسازی میراث معماری کهن در شهرها

معماری یکی از نخستین جلوه های خلاقیت و تفکر انسان است. از همان زمانی که بشر اولیه نیاز به سرپناه داشت، شروع به ساختن فضاهایی کرد که علاوه بر کارکرد عملی، بازتابی از باورها و ارزش های او بودند. اما زمانی که انسان ها وارد دوران تمدن شدند، ساخت وسازها از سطح ساده فراتر رفت و به هنر، علم و فلسفه ای پیچیده تبدیل شد. معماری کهن در هر تمدن، بازتابی از شرایط جغرافیایی، باورهای مذهبی، ساختارهای سیاسی و دستاوردهای علمی آن دوران است. بسیاری از این بناها تا امروز پابرجا مانده اند و همچنان الهام بخش معماران معاصر و پژوهشگران هستند. از اهرام مصر گرفته تا تخت جمشید در ایران و معبد پارتنون در یونان، همه ی این شاهکارها گواهی بر نبوغ انسان و جستجوی او برای جاودانگی اند. در همین راستا اما گسترش شهرها و قرارگیری ابنیه تاریخی– فرهنگی(که دارای ارزش های ویژه و خاصی هستند) در میانه این توسعه و عموما رها شدن و فراموش شدن آنها، موضوعی است که مدت هاست ذهن و فکر علاقه مندان به این میراث عظیم را به خود مشغول داشته است. پیشرفت فناوری امکان شناخت بهتر این سبک را فراهم کرده است. اسکن سه بعدی، شبیه سازی دیجیتالی و واقعیت مجازی به ما این فرصت را می دهند که حتی بدون حضور فیزیکی، بناهای باستانی را تجربه کنیم. همچنین روش های مدرن مرمت و حفاظت به حفظ این آثار کمک می کند.

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، نظارت ، معماری قدیمی