بررسی تاثیر محیط یادگیری تعاملی بر مشارکت گسترده دانش آموزان در کلاس های مقطع متوسطه

یادگیری تعاملی در نتیجه رشد بی اندازه در استفاده از تکنولوژی های دیجیتال و ارتباطات مجازی، به ویژه توسط دانش پذیران، گسترش یافته است. امروزه دیگر استفاده از تکنولوژی تعاملی و یادگیری تعاملی بخشی جدایی ناپذیر از آموزش تکمیلی است، همانند مداد و کاغذ برای نسل های گذشته.عمده ترین مساله و مهمترین مهارت هنگام تدریس، برقراری ارتباط صحیح میان معلم و شاگردان است. چنانچه این رابطه به خوبی برقرار شود، هدفهای آموزشی با کیفیت و سهولت بیشتری تحقق می یابند. یادگیری تعاملی برای معلم ها فرصتی را فراهم می کند تا جلسه آموزش را بسیار سرگرم کننده جلوه دهند. آن ها می توانند موقعیت های را کمی رقابتی کنند، می توانند از طریق بازی های تعاملی آموزش دهند. ابزارهای زیادی وجود دارد که فرصت و امکان ایجاد محتوای دیجیتال را برای دانش آموزان فراهم می کند و به قوه تخیل و تصور آن ها پر و بال می دهد. ارائه، پوستر، ویدئو و وبلاگ چند نمونه از راه های زیادی است که دانش آموزان می توانند برای ارائه کار خود در قالب دیجیتال استفاده کنند. برقراری ارتباط دارای اصول و فنون شناخته شده ای است که آشنایی با آنها برای معلمان ضرورت دارد. برخلاف روابط جامد مکانیکی، رابطه معلم با شاگردان در کلاس درس از نوع روابط پیچیده انسانی است و در برقراری ارتباط انسانی عوامل متعدد و گوناگونی موثرند. در این مقاله به معرفی اصولی روانشناختی می پردازیم که معلم با رعایت آنها می تواند در کلاس درس با دانش آموز روابطی سالم با پیامهایی سالم که به شخصیت دانش آموز در موقعیتهای مختلف لطمه نزند، برقرار کند

کلیدواژه ها:

یادگیری ، مهارت ارتباط موثر ، تبادل اطلاعات ، دانش آموزان ، ارتباط انسانی ، رابطه معلم با شاگردان