نقش هوش مصنوعی در توانمندسازی معلمان و توسعه حرفه ای منابع انسانی آموزشی

کیفیت هر نظام آموزشی به طور مستقیم به کیفیت معلمان آن وابسته است. با این حال، معلمان در سراسر جهان با چالش های فزاینده ای از جمله حجم کاری اداری طاقت فرسا، فرصت های محدود برای توسعه حرفه ای موثر و بازخوردهای عملکردی ناکافی روبرو هستند که منجر به فرسودگی شغلی و کاهش اثربخشی می شود. این مقاله مروری، به بررسی نقش تحول آفرین هوش مصنوعی به عنوان ابزاری راهبردی برای توانمندسازی معلمان و ارتقای توسعه حرفه ای منابع انسانی آموزشی می پردازد. هوش مصنوعی، فراتر از کاربردهای دانش آموزمحور، پتانسیل عظیمی برای عمل به عنوان دستیار، مربی و تحلیل گر شخصی برای معلمان دارد. این پژوهش با تحلیل نظام مند ادبیات موجود، سازوکارهایی را که از طریق آن ها هوش مصنوعی به توانمندسازی معلمان کمک می کند، مورد کاوش قرار می دهد. این سازوکارها شامل شخصی سازی فرآیندهای یادگیری حرفه ای بر اساس نیازهای فردی، ارائه بازخوردهای عینی، فوری و داده محور بر اساس تحلیل عملکرد واقعی در کلاس درس، خودکارسازی وظایف اداری و تکراری به منظور آزادسازی زمان برای تمرکز بر تدریس و تعامل با دانش آموزان، و تسهیل همکاری و اشتراک دانش در جوامع یادگیری مجازی است. یافته ها نشان می دهد که این فناوری می تواند با افزایش خودمختاری، تقویت حس خودکارآمدی و ارتقای مهارت های حرفه ای، به طور قابل توجهی به رضایت شغلی و نگهداشت معلمان کمک کند. در نهایت، این مقاله ضمن تبیین این فرصت ها، به چالش های پیش رو از جمله لزوم بازنگری در برنامه های تربیت معلم و ملاحظات اخلاقی مربوط به استفاده از داده های عملکرد معلمان نیز می پردازد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی معلمان ، توسعه حرفه ای ، هوش مصنوعی در آموزش ، مدیریت منابع انسانی ، فناوری آموزشی