تصفیه فاضلاب های شور به روش راکتور پر و خالی شونده متوالی ((SBR

مقدمه و اهمیت موضوع:غلظت های بالای نمک در فاضلاب سبب وارد شدن شوک و فشار نمکی به میکروارگانیسم ها شده، فعالیت سلولی را کاهش داده و به پلاسمولیز شدن سلولها می انجامد. علیرغم اثرات نامطلوب شوری بر فعالیت میکروبی، سازگاری محدود لجن با شوری بالا امکان پذیر است. در این مطالعه اثر شوری بر تصفیه فاضلاب و امکان خوگیری لجن به فاضلاب های شوری بررسی شده و مقدار ضرایب سینتیک Y ,k ,Kd ,KS محاسبه گردیده است.مواد و روشها:در این مطالعه از دو راکتور SBR، با ابعاد یکسان و بیومس اولیه متفاوت، راکتور (1)؛ لجن فعال برگشتی تصفیه خانه فاضلاب بندر عباس و راکتور (2) لجن فعال برگشتی تصفیه خانه فاضلاب اصفهان، برای تصفیه فاضلاب استفاده شد. دو راکتور با دوره کاری 24 ساعت، شامل ته نشینی1ساعت و زمان تزریق و تخلیه هر کدام 10 دقیقه و مابقی جهت زمان واکنش، مورد بهره برداری قرار گرفت. تغذیه هر دو رآکتور با فاضلاب سنتزی دارای COD معادل g/l 3 - 5/0، شوری g/l 5/0 تا 10 در راکتور(1) و g/l 2 تا 10 در رآکتور(2) ،راهبری گردید.نتایج و بحث:راندمان حذف COD در راکتور(1) و (2) به ترتیب به طور متوسط 96 و 1/95 درصد و حداکثر آن نیز 5/98 و 5/97 درصد می باشد که در غلظت نمک g/l 5 و4 حاصل شد. سازگاری بیومس اولیه منتقله از تصفیه خانه بندر عباس به شوری بالا و افت ناگهانی شوری تزریقی در اوایل مطالعه، سبب از بین رفتن سازگاری نسبت به شوری و کاهش کارایی راکتور(2) در حذف COD نسبت به راکتور(1) می باشد. مقادیر ضرایب سینتیکی Y ,k ,Kd ,KS بر حسب (mg/l. sCOD) ،(gVSS/gVSS.d)، (gsCOD/gVSS.d) و (mgVSS/mg sCOD)به ترتیب برای راکتور (1) 13/145، 072/0، 23/2 و 39/0 و برای راکتور (2) 94/194، 025/0، 29/2 و 45/0 محاسبه گردید. تغییر مسیر واکنش و متابولیسم باکتری ها در مواجهه با شوری روشی است برای خوگیری که برای باکتری انرژی بر بوده و سبب افزایش Ks در این مطالعه گردیده است. مقادیر ضرایب Y وKd تغییری نداشته که نشان دهنده بی تاثیر بودن شوری بر میزان تولید و مرگ و میر سلولی است.نتیجه گیری:نتایج حاکی از آن است که باکتری های موجود در لجن فعال دارای قابلیت خوگیری با شوری بوده و قادر به تصفیه مناسب فاضلاب شور می باشند.