تاثیر برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر بر بهزیستی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری

مطالعه حاضر با هدف تاثیر برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر بر بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری انجام شد. روش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه ششم منطقه ۱۹ شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ دارای اختلال یادگیری بودند که به روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه بهزیستی تحصیلی بودند. گروه آزمایش برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر را دریافت، اما در این مدت گروه گواه آموزشی ندید. سپس تحلیل داده ها با روش تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ انجام شد. نتایج نشان داد بین بهزیستی تحصیلی دانش آموزان آموزان دارای اختلال یادگیری در گروههای آزمایش و گواه، در پس آزمون، تفاوت وجود دارد و با توجه به بالاتر بودن میانگین نمرات گروه آزمایش در پس آزمون، می توان نتیجه گرفت که برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر موجب افزایش بهزیستی تحصیلی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری شد. نتایج پژوهش، بیانگر آن است که برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مناسب، برای افزایش بهزیستی تحصیلی دانش آموزان آموزان دارای اختلال یادگیری استفاده شود.

کلیدواژه ها:

برنامه روانی - آموزشی مثبت نگر ، ارزش مدرسه ، آموزان دارای اختلال یادگیری.