انواع سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی در کلاس های معکوس

این مقاله با رویکرد تحلیلی-توصیفی، به واکاوی پیوند میان انواع سبک های یادگیری و پیشرفت تحصیلی در چارچوب کلاس های معکوس می پردازد. هدف، تبیین این است که چگونه همسوسازی عناصر سه گانه پیش درس، فعالیت های درون کلاس و پسادرس با ترجیح های پردازشی دانش آموزان می تواند کیفیت آمادگی، ساخت دانش و انتقال یادگیری را افزایش دهد. روش پژوهش مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای و مرور نظام مند مقالات معتبر است و با ترکیب مفاهیم بارشناختی، خودتنظیمی و درگیری شناختی، یک ماتریس طراحی ارائه می کند که در آن برای خوشه های دیداری، کلامی، مثال محور و تعامل محور راهبردهای مشخص پیشنهاد می شود. تحلیل محتوای منابع نشان می دهد ویدیوهای کوتاه نشانه گذاری شده با آزمونک های تعبیه شده، ایستگاه های فعالیت نقش محور و بازخورد چندبازنمایی، در صورت همخوانی با ترجیح های پردازشی، بهبود معناداری در شاخص های عملکردی و آزمون های تاخیری ایجاد می کند. همچنین تاکید می شود که پیچیدگی محتوا و مهارت های مقدماتی نقش تعدیل کننده دارند و وفاداری اجرا شرط دستیابی به اثرات پایدار است. برآیند یافته ها به یک نقشه عملی برای معلمان منجر می شود که تصمیم های طراحی را داده محور کرده و زمینه عدالت آموزشی را از طریق مسیرهای چندگانه یادگیری فراهم می کند.

کلیدواژه ها:

کلاس معکوس ، سبک های یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، بارشناختی ، خودتنظیمی ، درگیری شناختی