مدیریت دانش و بهبود عملکرد سازمانی ارزیابی تاثیر مدیریت دانش بر عملکرد کارکنان و تصمیم گیری های کلان در شهرداری زابل

در عصر تحول سازمانی و پیچیدگی های مدیریتی، مدیریت دانش به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در ارتقای عملکرد کارکنان و بهبود تصمیم گیری های کلان در نهادهای عمومی شناخته می شود. شهرداری ها به عنوان سازمان های خدماتی و اجرایی، نیازمند بهره گیری از نظام های دانشی برای افزایش کارآمدی، پاسخ گویی، و نوآوری در ارائه خدمات شهری هستند. این مقاله با هدف ارزیابی تاثیر مدیریت دانش بر عملکرد کارکنان و تصمیم گیری های کلان در شهرداری زابل، به تحلیل ساختار دانشی این سازمان و بررسی رابطه میان مولفه های مدیریت دانش (خلق، ذخیره سازی، اشتراک، و کاربرد دانش) با شاخص های عملکرد سازمانی پرداخته است. با بهره گیری از چارچوب نظری نوناکا و تاکئوچی (مدل SECI)، نظریه سازمان مبتنی بر دانش (Grant)، و مطالعات تجربی در شهرداری های ایران و جهان، ابعاد مختلف مدیریت دانش در شهرداری زابل مورد بررسی قرار گرفته اند. یافته ها نشان می دهد که ضعف در زیرساخت های اطلاعاتی، نبود فرهنگ سازمانی دانشی، و محدودیت در اشتراک گذاری دانش، از جمله موانع اصلی در بهره برداری موثر از ظرفیت های دانشی هستند. در مقابل، در واحدهایی که نظام های دانشی فعال تر بوده اند، بهبود در بهره وری فردی، تسریع در تصمیم گیری، و افزایش رضایت شهروندان مشاهده شده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، عملکرد سازمانی ، شهرداری زابل ، تصمیم گیری کلان ، اشتراک دانش ، یادگیری سازمانی