اثرات سبک های مختلف رهبری بر کاهش فرسودگی شغلی و افزایش بهره وری معلمان

هدف اصلی این مقاله مروری، تحلیل و تبیین اثرات سبک های مختلف رهبری مدیران مدارس بر دو متغیر کلیدی در نظام آموزشی، یعنی فرسودگی شغلی و بهره وری معلمان است. در شرایطی که نظام های آموزشی با چالش های فزاینده ای روبرو هستند، بهزیستی روانی و کارآمدی معلمان به عنوان مهم ترین سرمایه انسانی، از اهمیتی استراتژیک برخوردار است. فرسودگی شغلی به عنوان یک سندرم فرساینده، نه تنها سلامت و انگیزه معلمان را تهدید می کند، بلکه به طور مستقیم بر بهره وری آن ها و کیفیت یادگیری دانش آموزان تاثیر منفی می گذارد. این پژوهش با بررسی جامع ادبیات نظری و تجربی، استدلال می کند که سبک رهبری مدیر مدرسه، یکی از قدرتمندترین متغیرهای سازمانی است که می تواند این دو پدیده را تعدیل کند. یافته ها به طور منسجم نشان می دهد که سبک های رهبری منفعل (مانند رهبری عدم مداخله گر) و سبک های بیش از حد کنترلی و معاملاتی، با افزایش سطوح استرس و فرسودگی شغلی و کاهش بهره وری مرتبط هستند. در مقابل، سبک های رهبری مثبت، به ویژه رهبری تحول آفرین، رهبری اخلاقی و رهبری توزیع شده، از طریق مکانیسم هایی چون افزایش رضایت شغلی، ایجاد جو سازمانی مبتنی بر اعتماد و حمایت، برآورده ساختن نیازهای روانشناختی بنیادین معلمان و الهام بخشی، به طور معناداری به کاهش فرسودگی شغلی و افزایش بهره وری منجر می شوند. این مقاله نتیجه گیری می کند که توسعه و ترویج سبک های رهبری مثبت در میان مدیران مدارس، یک راهبرد بنیادین و پربازده برای ساختن محیط های کاری سالم تر، باانگیزه تر و کارآمدتر در نظام آموزشی است.

کلیدواژه ها:

سبک های رهبری ، فرسودگی شغلی ، بهره وری معلمان ، رهبری تحول آفرین ، جو سازمانی