عوامل موثر بر بهبود کارایی آب شیرین کن خورشیدی در ایران، مطالعه مروری

امروزه آب شیرین کن های خورشیدی یکی از راه حل های امیدوارکننده برای معضل کمبود آب آشامیدنی، به طور عمده در مناطق دوردست و کم جمعیت هستند. در پژوهش حاضر، به مرور مطالعات انجام گرفته در راستای بهبود بازدهی دستگاه های آب شیرین کن خورشیدی پرداخته می شود. زمینه های مورد بررسی به سه بخش عوامل خارجی، طراحی و مدل سازی و عوامل ویژه تقسیم بندی شده اند. عوامل خارجی موثر بر بازده عبارت اند از فن مکنده، لنزهای جمع کننده خطی، تیغه های متخلخل، پیش گرمایش مایکروویو، بازتابنده های خارجی چرخان، واحد پاشش تبخیری و چگالنده های خارجی. در بخش طراحی و مدل سازی نیز عوامل مختلفی نظیر طراحی آب شیرین کن مبتنی بر مواد تغییرفازدهنده، طراحی آب شیرین کن قابل حمل یک نفره، طراحی جمع کننده خورشیدی، طراحی یک نوع بهبودیافته از آب شیرین کن پلکانی و مدل سازی بهینه آب شیرین کن حوضچه ای مورد بررسی قرار گرفته است. در آخرین بخش نیز تحلیل معیارهای ویژه موثر بر عملکرد آب شیرین کن های خورشیدی مورد نظیر میدان مغناطیسی، سطوح گسترش یافته، اثر ترموالکتریک، ردیاب خورشیدی، اثر استفاده از ماسه، اثر خوردگی بر اجزاء و مکان مناسب برای استفاده از آب شیرین کن مورد مطالعه قرار گرفته است. با استناد به نتایج پژوهش های انجام شده، عوامل خارجی هر کدام در مقیاس مشخص، بازده سامانه را از حداقل ۸۶/۵% مربوط به فن مکنده تا حداکثر ۶/۷۶% مربوط به لنزهای خطی بهبود می بخشند. همچنین معیارهای ویژه نیز افزایشی ۱۱ درصدی مربوط به استفاده از ۶ پله با ارتفاع ۵/۳ سانتی متر الی ۷۷ درصدی مربوط به استفاده از جمع کننده های لوله خلا را در بازده دستگاه به ثبت رساندند.

کلیدواژه ها:

آب شیرین کن خورشیدی ، مواد تغییرفازدهنده ، چگالنده خارجی ، جمع کننده سهموی خطی ، جمع کننده لوله خلا