تاثیر روش های آموزشی مبتنی بر بازی بر یادگیری علوم اجتماعی در دانش آموزان پایه پنجم

اقدام پژوهی حاضر به بررسی تاثیر روش های آموزشی مبتنی بر بازی بر یادگیری درس علوم اجتماعی در دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی می پردازد. این پژوهش با هدف بهبود کیفیت فرآیند یاددهی-یادگیری و افزایش مشارکت فعال دانش آموزان در کلاس درس انجام شده است. روش پژوهش از نوع اقدام پژوهی است که در طی آن، ابتدا وضعیت موجود از طریق مشاهده، مصاحبه و تحلیل نتایج آزمون ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس، با توجه به چالش های شناسایی شده در زمینه یادگیری مفاهیم علوم اجتماعی، راهکارهای مبتنی بر بازی طراحی و در کلاس درس به اجرا درآمد. در این مرحله، بازی های آموزشی متنوعی از جمله بازی های رومیزی، دیجیتالی و نقش آفرینی که با سرفصل های درس علوم اجتماعی پایه پنجم همخوانی داشتند، به کار گرفته شدند. داده های جمع آوری شده شامل نتایج آزمون های پیشرفت تحصیلی، مشاهدات کلاس درس، بازخوردهای دانش آموزان و یادداشت های پژوهشگر، به صورت کیفی و کمی مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از روش های آموزشی مبتنی بر بازی، منجر به افزایش انگیزه، مشارکت فعال، درک عمیق تر مفاهیم و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان در درس علوم اجتماعی شده است. این یافته ها حاکی از آن است که رویکردهای نوین آموزشی، به ویژه روش های مبتنی بر بازی، می توانند نقش موثری در غلبه بر چالش های یادگیری سنتی و ایجاد محیطی پویا و جذاب برای دانش آموزان ایفا کنند. این اقدام پژوهی به معلمان و دست اندرکاران نظام آموزشی پیشنهاد می کند که با به کارگیری این روش ها، زمینه را برای یادگیری پایدار و لذت بخش دانش آموزان فراهم آورند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، علوم اجتماعی ، یادگیری