مقایسه ی روش تدریس سنتی و نوین و نقش آنها در بهبود یادگیری دانش آموزان

در یک نگاه کلی، روش های تدریس سنتی و نوین هرکدام نقش مهمی در بهبود یادگیری دانش آموزان دارند و بسته به شرایط آموزشی، نوع محتوا و ویژگی های دانش آموزان می توانند مکمل یکدیگر باشند.استفاده هوشمندانه از هر دو روش، با توجه به نیازهای فردی دانش آموزان، موجب ارتقاء کیفیت آموزش و یادگیری عمیق تر می شود.آموزش سنتی با تاکید بر تعامل چهره به چهره، نظم کلاسیک، و هدایت مستقیم معلم، بستری مناسب برای آموزش مفاهیم پایه، تقویت مهارت های اجتماعی و ایجاد انضباط فردی فراهم می کند. در مقابل، آموزش نوین با بهره گیری از فناوری، روش های مشارکتی، و یادگیری فعال، امکان شخصی سازی آموزش، افزایش انگیزه، و توسعه تفکر خلاق را فراهم می سازد. تلفیق این دو رویکرد، با توجه به نیازهای فردی و شرایط آموزشی، می تواند به یادگیری عمیق تر، پایدارتر و متنوع تر منجر شود.پژوهش حاضر با موضوع مقایسه روش تدریس سنتی و نوین و نقش آنها در بهبود یادگیری دانش آموز می باشد. پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده برای گردآوری داده ها از روش مطالعه کتابخانه ای بهره گرفته است این راستا منابع مختلفی همچون مقالات علمی، کتاب ها، سایت ها، پایان نامه ها، سایر اسناد مرتبط، گزارش های مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است یافته های پژوهش نشان میدهد روش های نوین تدریس به ویژه آن هایی که بر نیازهای فردی و اجتماعی دانش آموزان تمرکز دارند، در مقایسه با روش های سنتی، تاثیر بیشتری بر پیشرفت تحصیلی و یادگیری دارند. با این حال، روش های سنتی همچنان در آموزش مفاهیم پایه و ایجاد نظم آموزشی نقش مهمی ایفا می کنند. نتایج مقاله نشان می دهد ترکیب این دو رویکرد آموزش مبتنی بر وش های نوین و سنتی بسته بر موضوع و ویژگی های دانش آموزان می تواند بهترین نتیجه را در فرایند یاددهی و یادگیری ایفا کند و روش های نوین تدریس مانند مشارکتی، فناوری محور و یادگیری فعال، در بهبود کیفیت یادگیری و افزایش انگیزه دانش آموزان موثرتر هستند. در پایان مقاله پیشنهاداتی برای معلمان ارائه داده شده است.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، سنتی ، نوین ، دانش آموزان ، یادگیری