نقش یادگیری مبتنی بر تجربه در بهبود درک و فهم دانش آموزان متوسطه

دوره متوسطه، مقطعی تحصیلی است که در آن دانش آموزان با مفاهیم انتزاعی و پیچیده تری در علوم مختلف روبرو می شوند. یکی از چالش های اصلی در این دوره، اطمینان از حرکت فراتر از یادگیری سطحی و حافظه محور و دستیابی به درک و فهم عمیق مفاهیم است. این مقاله مروری، به بررسی نقش محوری راهبردهای یادگیری مبتنی بر تجربه در بهبود این فرآیند شناختی در دانش آموزان متوسطه می پردازد. رویکردهای تدریس سنتی که بر انتقال یک طرفه اطلاعات متکی هستند، اغلب به تولید "دانش منفعل" منجر می شوند؛ دانشی که دانش آموز آن را به خاطر می سپارد اما قادر به استفاده، تحلیل یا ارتباط آن با دنیای واقعی نیست. یادگیری مبتنی بر تجربه، با درگیر کردن دانش آموزان در فعالیت های عملی، پروژه های مسئله محور، شبیه سازی ها و تحقیقات میدانی، این شکاف را پر می کند. این پژوهش با استناد به نظریه چرخه یادگیری کلب و ادبیات تحقیق، استدلال می کند که این رویکرد با فراهم آوردن بستری برای آزمودن تئوری ها در عمل، دانش آموزان را به تامل، تحلیل و بازسازی فعالانه ساختارهای ذهنی خود وامی دارد. یافته ها نشان می دهد که یادگیری تجربی نه تنها به درک پایدارتر و عمیق تر مفاهیم درسی کمک می کند، بلکه مهارت های تفکر انتقادی، حل مسئله و استدلال علمی را نیز به طور قابل توجهی تقویت می نماید. در نهایت، این مقاله بر ضرورت ادغام راهبردهای تجربی در برنامه های درسی دوره متوسطه به عنوان ابزاری کلیدی برای پرورش یادگیرندگانی توانمند و دارای فهم عمیق تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر تجربه ، دوره متوسطه ، درک و فهم ، یادگیری عمیق ، تفکر انتقادی