نقش تکالیف درسی در توسعه مهارت های اجتماعی و مسئولیت پذیری دانش آموزان

فراتر از نقش سنتی تکالیف درسی در تثبیت و تمرین مفاهیم آکادمیک، این ابزار آموزشی پتانسیل قابل توجهی برای پرورش شایستگی های غیرشناختی حیاتی مانند مسئولیت پذیری و مهارت های اجتماعی در دانش آموزان دارد. این مقاله مروری به بررسی و تحلیل این نقش دوگانه و اغلب نادیده گرفته شده تکالیف می پردازد. در حالی که هدف اصلی آموزش، آماده سازی دانش آموزان برای زندگی در جامعه است، ابزارهای آموزشی باید به گونه ای طراحی شوند که این هدف را محقق سازند. این پژوهش با استناد به ادبیات نظری حوزه روانشناسی تربیتی و علوم اجتماعی، استدلال می کند که فرآیند انجام تکلیف، از لحظه دریافت تا تحویل، می تواند یک "میدان تمرین" ارزشمند برای توسعه عادات فردی مانند مدیریت زمان و تعهد به وظیفه (مسئولیت پذیری)، و همچنین مهارت های بین فردی مانند ارتباط، همکاری و حل تعارض (مهارت های اجتماعی) باشد. یافته های حاصل از مرور ادبیات نشان می دهد که اثربخشی تکالیف در این زمینه، به طور مستقیم به "طراحی" آن ها بستگی دارد. تکالیف فردی ساختارمند به تقویت خودتنظیمی و مسئولیت پذیری شخصی کمک می کنند، در حالی که تکالیف گروهی و پروژه محور، بستری را برای تمرین فعالانه مهارت های اجتماعی فراهم می آورند. در نهایت، این مقاله نتیجه گیری می کند که با یک بازاندیشی استراتژیک در طراحی تکالیف، می توان این ابزار روزمره را از یک وظیفه صرفا درسی به یک فرصت تربیتی قدرتمند برای شکل دهی به شخصیت اجتماعی و مسئولیت پذیر دانش آموزان تبدیل کرد.

کلیدواژه ها:

تکلیف درسی ، مسئولیت پذیری ، مهارت های اجتماعی ، یادگیری مشارکتی ، مشارکت والدین