آلترناتیوهای اعتماد؛ بدیل های آسیب شناختی

اعتماد زیرساخت روابط اجتماعی است که تفاهم، همگرایی، انسجام و پیوند اجتماعی را تسهیل و تقویت می نماید، به همین دلیل می توان آن را سرمایه ای بی بدیل تعریف کرد که جامعه برای حفظ و پایداری خود به آن نیازمند است. در ادواری خاص که اعتماد، فروپاشی و یا با فرسایش مواجه می شود، جامعه چه سازوکاری برای جایگزین کارکردی آن تمهید می نماید؟ این سازوکارها کدامند و آیا می توانند در نقش بدیل  اعتماد کارآیی و کارکرد مناسبی داشته باشند یا خیر؟ این مقاله درصدد است ضمن رجوع به آراء جامعه شناسان و نتایج تحقیقات انجام شده، بدیل های احتمالی اعتماد را مورد بررسی قرار داده و ابعاد و کارکردهای آسیب شناختی آن را مورد بازکاوی و تحلیل قرار دهد. آلترناتیوها و بدیل های احتمالی اعتماد در دو سطح فردی و جمعی امکان وقوع دارد، اما در هر دو سطح ذهنی و ارتباطی ابعاد و کارکردهای آنها نه تنها جایگزین مناسبی برای اعتماد نیست، بلکه کارکردهای آسیب شناختی آن، روابط و مناسبات اجتماعی را با اختلالات و عدم تعادل های گوناگونی مواجه می سازد. این مقاله این بدیل ها و ابعاد کارکردی آن را مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

از هم گسیختگی اجتماعی ، اعتماد ، بدبینی و عدم تفاهم ، بدیل سازی ، سرمایه اجتماعی ، فساد