جنبه های استعاری، مجازی و تعاملی مفهوم سازی ترس: نگاهی شناختی

با استعاره های مفهومی می توان هیجانات را به صورت تجربه های عینی صورت بندی کرد و با مجاز، بازتاب آن ها را به شکل تجربه های جسمانی و واکنش های رفتاری مجازبنیاد نشان داد. این پژوهش از نوع پدیدارشناسی توصیفی است و هدف آن، بررسی دو سازوکار شناختی استعاره و مجاز و شیوه تعامل آن ها در مفهوم سازی ترس است. برای انجام این پژوهش، از هشتادوچهار نفر از دانشجویان رشته زبان و ادبیات انگلیسی در دانشگاه های ملایر و ایلام خواسته شد تا از ماجرایی بنویسند که موجب ترس آن ها شده باشد و ترس خود را توصیف کنند. یافته ها نشان داد که افراد شرکت کننده در پژوهش، از شانزده حوزه مبدا استعاری و بیست وچهار واکنش جسمانی و رفتاری برای سازمان دهی مفهوم ترس استفاده کرده اند. همچنین، بیشترین فراوانی در حوزه استعاره، مربوط به حوزه های عینی «دشمن/حریف»، «مرگ»، «سفر»، «شنیدن صدا» و «ماده/شی ء» بوده است و واکنش های جسمانی و رفتاری مجازبنیاد، هیجان ترس را بیشتر در قالب «سرما و لرز»، «تپش قلب»، «گریه» و «ناتوانی در حرکت» مفهوم سازی کرده اند. این پژوهش نشان داد که ترس در برخی حوزه ها به شیوه تعاملی و با «استعاره- مجاز»، «استعاره- استعاره»، «مجاز- استعاره» و «مجاز- مجاز» صورت بندی شده است.

کلیدواژه ها:

زبانشناسی شناختی ، ترس ، استعاره مفهومی ، مجاز