بررسی کارایی سیستم های اکسیلاتور و پولساتور در حذف آلاینده ها از آب آشامیدنی

مقدمه و اهمیت موضوع: امروزه در تصفیه خانه های آب جهت تسریع فرایند حذف کدورت، از زلال ساز های اکسیلاتور و پولساتور استفاده می شود. در این تحقیق، مقایسه ی کارایی این دو سیستم در حذف کدورت و TOC و نیز میزان مصرف مواد شیمیایی در آنها مد نظر است.مواد و روشها: در این تحقیق در طی 9 ماه، 1170 نمونه از آب خام، آب خروجی از زلال سازها و آب صاف شده برداشت شد. در نمونه های مذکور پارامترهای کدورت، pH، قلیاییت، سختی، TOC، آهن اندازه گیری شد و شاخص اشباع(SI) نیز محاسبه گردید. همچنین میزان مواد شیمایی مصرفی، ثبت شده و نسبت مصرف مواد شیمایی به کدورت آب خام و TOC حذف شده، بدست آمد. تمامی مراحل نمونه برداری و انجام آزمایشات بر اساس روشهای استاندارد آزمایش های آب و فاضلاب انجام گرفت.نتایج و بحث: نتایج نشان داد که میانگین راندمان حذف کدورت در کل دوره مطالعه(9 ماه) در سیستم اکسیلاتور و پولساتور به ترتیب برابر با 2/16±2/46 و9/10±9/75 درصد می باشد. راندمان حذف TOC در سیستم اکسیلاتور و پولساتور به ترتیب 8/1±5/9 و 3/12±5/68 حاصل شد. میزان کوآگولانت مصرفی در پولساتور 25/0-2/0 میزان مصرف آن در سیستم اکسیلاتور بوده و در نهایت کیفیت آب خروجی از پولساتور مطلوب تر از اکسیلاتور می باشد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان گفت که استفاده از سیستم های تصفیه اکسیلاتور در مقایسه با پولساتور در تصفیه خانه های آب نه تنها کیفیت مطلوبی برای آب آشامیدنی به دنبال نخواهد داشت بلکه باعث بالا رفتن هزینه های مواد شیمیایی مصرفی می گردد.

کلیدواژه ها:

اکسیلاتور ، پولساتور ، تصفیه آب ، آب آشامیدنی ، کیفیت آب