میراگرهای ویسکوز: از تئوری تا کاربرد در مهندسی سازه های نوین

میراگرهای ویسکوز (Viscous Dampers) به عنوان یکی از کارآمدترین اعضای اتلاف انرژی غیرفعال در سیستمهای کنترل ارتعاش سازه ها محسوب میشوند. این دستگاه ها با تولید نیروی میرایی متناسب با سرعت، انرژی جنبشی ناشی از بارهای دینامیکی (مانند زلزله و باد) را به انرژی گرمایی تبدیل کرده و به طور موثری پاسخ سازه را کاهش میدهند. این مقاله به بررسی جامع مبانی تئوری، مکانیزم عملکرد، انواع، مدل های ریاضی، ملاحظات طراحی، کاربردها و مطالعات موردی میراگرهای ویسکوز میپردازد. با استناد به تحقیقات گسترده، نشان داده میشود که استفاده از این فناوری نه تنها ایمنی سازه ها را در برابر حوادث غیرمترقبه افزایش میدهد، بلکه با کاهش مقاطع مقاطع سازهای، به طرحهای اقتصادی تر و معماری جسورانه تری منجر میشود. در نهایت، چشم اندازها و چالش های پیش روی این فناوری نیز مورد بحث قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

میراگر ویسکوز ، اتلاف انرژی غیرفعال ، کنترل ارتعاش ، طراحی لرزهای ، بهسازی سازه ، میرایی وابسته به سرعت