روش های آموزشی و روانشناختی بر ارتقای مهارت های اجتماعی و یادگیری دانش آموزان استثنایی در مدارس ابتدایی

در سال های اخیر توجه ویژه ای به آموزش و پرورش دانش آموزان استثنایی در مدارس ابتدایی معطوف شده است؛ زیرا این گروه از فراگیران به دلیل تفاوت های شناختی، هیجانی و رفتاری نیازمند راهبردهای آموزشی و روانشناختی ویژه ای برای ارتقای توانمندی هایشان هستند. روش های آموزشی متنوع مانند یادگیری مشارکتی، بازی درمانی، آموزش مبتنی بر چندحسی، و استفاده از فناوری های کمک آموزشی، امکان تجربه یادگیری فعال و معنادار را برای این دانش آموزان فراهم می سازد. افزون بر این، رویکردهای روانشناختی نظیر مشاوره فردی، آموزش مهارت های زندگی، تقویت اعتمادبه نفس و مدیریت هیجان ها می تواند زمینه ساز رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی آنان باشد. بدین ترتیب، ترکیب راهبردهای آموزشی خلاقانه و مداخلات روانشناختی، فرصت رشد همه جانبه را در ابعاد شناختی، عاطفی و اجتماعی برای دانش آموزان استثنایی به وجود می آورد و مسیر تحقق عدالت آموزشی را هموار می سازد.از سوی دیگر، پژوهش ها نشان می دهد که تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان استثنایی نقش کلیدی در بهبود یادگیری تحصیلی و کاهش مشکلات رفتاری آنان دارد. استفاده از روش هایی همچون ایفای نقش، کار گروهی، آموزش همسالان و تقویت مثبت می تواند باعث افزایش تعامل سازنده با دیگران و ارتقای خودکارآمدی اجتماعی شود.

کلیدواژه ها:

روش آموزشی ، روش روانشناختی ، مهارت اجتماعی ، یادگیری ، دانش آموزان استثنایی ، مدارس ابتدایی