نقش فناوری های تطبیقی در توانمندسازی دانش آموزان با اختلال های یادگیری

با توجه به اینکه اختلالات یادگیری از جمله مشکلاتی هستند که بر عملکرد تحصیلی و عزت نفس کودکان تاثیر می گذارند، استفاده از فناوری های نوین فرصتی ارزشمند برای طراحی راهبردهای آموزشی متناسب با نیازهای فردی آنان فراهم می آورد. فناوری های تطبیقی با ارزیابی مداوم عملکرد یادگیرندگان، محتوای آموزشی را متناسب با سطح توانایی، علایق و سرعت یادگیری آنها تنظیم می کنند. این ویژگی نه تنها موجب کاهش بار شناختی و ارتقای درک مطلب می شود، بلکه باعث افزایش انگیزه و احساس موفقیت در دانش آموزان با اختلالات یادگیری خواهد شد. ابزارهایی مانند نرم افزارهای خواندن و نوشتن، محیط های بازی محور و سامانه های مبتنی بر هوش مصنوعی، به معلمان امکان می دهند آموزش را به شکلی هدفمند و در راستای ویژگی های فردی دانش آموزان سازمان دهی کنند و بدین ترتیب کیفیت فرآیند یاددهی–یادگیری به طور محسوسی بهبود می یابد. استفاده از فناوری های تطبیقی به ابعاد عاطفی و اجتماعی رشد دانش آموزان کمک شایانی می کند. این فناوری ها با ایجاد فضایی تعاملی و حمایت گرانه، فرصت تمرین مهارت های ارتباطی و اجتماعی را برای دانش آموزان با اختلالات یادگیری فراهم می کنند و از میزان اضطراب ناشی از شکست های تحصیلی می کاهند. افزون بر آن، قابلیت های متنوعی همچون تنظیم سرعت نمایش مطالب، استفاده از فونت های ویژه یا امکان بازخورد فوری، احساس کنترل و خودکارآمدی را در یادگیرندگان تقویت می کند و آنان را برای حضور فعال تر در فرآیند آموزش آماده می سازد. توسعه و به کارگیری فناوری های تطبیقی مستلزم وجود زیرساخت های فناورانه، آموزش معلمان و سیاست گذاری های جامع در سطح کلان است.

کلیدواژه ها:

: فناوری تطبیقی ، توانمندسازی ، دانش آموزان ، اختلالات یادگیری