نسل معلمان هزاره سوم؛چالش بقا در عصر هوش مصنوعی

در آغاز هزاره سوم، نظام های آموزشی با سرعتی بی سابقه در حال تغییر و تحول اند. ظهور فناوری های نوین، به ویژه هوش مصنوعی، چالش های عمیقی برای حرفه معلمی ایجاد کرده است. هوش مصنوعی با توانایی پردازش داده های عظیم، شخصی سازی آموزش و ایجاد محیط های یادگیری هوشمند، بسیاری از وظایف سنتی معلمان را تحت الشعاع قرار داده است. در این شرایط، نسل معلمان جدید با پرسش محوری «چگونه در عصر هوش مصنوعی بقا یابیم؟» مواجه اند. این مقاله ضمن بررسی ویژگی های معلمان هزاره سوم، به تحلیل مهم ترین چالش های آنان شامل جایگزینی نقش ها توسط سامانه های هوشمند، فشارهای ارتقاء مهارت های دیجیتال، و تهدید کاهش ارتباط انسانی در فرایند یاددهی–یادگیری می پردازد. همچنین فرصت هایی چون توانمندسازی فناورانه، توسعه ابزارهای هوشمند برای حمایت از تدریس، و امکان همکاری انسان–ماشین در مسیر ارتقاء آموزش مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق این مقاله، تحلیلی–پژوهشی و مبتنی بر مرور منابع معتبر فارسی است که با رویکرد توصیفی–تحلیلی، یافته ها و راهکارها را استخراج می کند. بر اساس نتایج، بقا و موفقیت معلمان هزاره سوم در گروی بازآفرینی نقش خود، سرمایه گذاری بر مهارت های ترکیبی (فناوری و انسانی)، و مشارکت فعال در سیاست گذاری های آموزشی است. در نهایت، پیشنهاد می شود نظام آموزشی ایران برای ارتقاء سواد دیجیتال، ایجاد دسترسی گسترده به فناوری های نو، و ترویج رویکردهای انسان محور در آموزش، برنامه ای جامع تدوین و اجرا کند.

کلیدواژه ها:

معلمان هزاره سوم ، هوش مصنوعی ، چالش های آموزشی ، سازگاری فناورانه ، بقا در عصر دیجیتال