اثربخشی مداخلات مبتنی بر معنا درمانی و تفکر مثبت بر سرزندگی تحصیلی کودکان

سلامت روان و بهزیستی روانشناختی کودکان، به عنوان سنگ بنای موفقیت تحصیلی و رشد همه جانبه، در دهه های اخیر مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است. چالش هایی نظیر استرس تحصیلی، افت انگیزه و مشکلات سازگاری، نیاز به مداخلات روانشناختی پیشگیرانه و توانمندساز را در محیط های آموزشی برجسته می سازد. این مقاله مروری، به بررسی جامع اثربخشی دو رویکرد کلیدی از روانشناسی مثبت گرا، یعنی معنا درمانی و آموزش تفکر مثبت، بر ارتقای سرزندگی تحصیلی کودکان می پردازد. معنا درمانی، با تمرکز بر جستجوی معنا و هدف در زندگی، به کودکان کمک می کند تا با چالش های تحصیلی به شیوه ای سازنده تر روبرو شوند و انگیزه ای درونی برای یادگیری پیدا کنند. از سوی دیگر، آموزش مهارت های تفکر مثبت، با اصلاح الگوهای فکری منفی و تقویت نگرش های خوش بینانه، به کودکان می آموزد که چگونه تاب آوری خود را در برابر شکست ها افزایش داده و با اعتماد به نفس بیشتری به وظایف تحصیلی خود بپردازند. این پژوهش با تحلیل مبانی نظری و مرور یافته های تجربی، نشان می دهد که این مداخلات به طور معناداری به افزایش شادکامی، انگیزه پیشرفت، سازگاری اجتماعی و هیجانی، و در نهایت، سرزندگی و اشتیاق تحصیلی دانش آموزان منجر می شوند. این مقاله استدلال می کند که تلفیق این رویکردها در برنامه های درسی و مشاوره ای مدارس، می تواند به عنوان یک استراتژی موثر برای حرکت از یک مدل آموزشی مبتنی بر رفع مشکل به سمت یک الگوی مبتنی بر پرورش توانمندی ها عمل کند و به شکل گیری نسلی از یادگیرندگان پویا، امیدوار و تاب آور یاری رساند. در پایان، بر نقش حیاتی همکاری میان خانواده و مدرسه در نهادینه کردن این مهارت ها تاکید می شود.

کلیدواژه ها:

معنا درمانی ، تفکر مثبت ، سرزندگی تحصیلی ، روانشناسی مثبت گرا ، سلامت روان کودکان