مطالعه تطبیقی اثر بازی های حرکتی، هوش هیجانی و یادگیری مشارکتی بر تقویت مهارت های اجتماعی در مدارس

هدف این پژوهش، بررسی تطبیقی اثر بازی های حرکتی، هوش هیجانی و یادگیری مشارکتی بر تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان در مدارس است. در سال های اخیر، پرورش مهارت های اجتماعی به عنوان یکی از ارکان اساسی تربیت فراگیران مورد توجه نظام های آموزشی قرار گرفته است. بازی های حرکتی علاوه بر ارتقای توانایی های جسمانی، شرایطی را برای تعامل، همکاری و رعایت قوانین در میان دانش آموزان ایجاد می کنند. همچنین، هوش هیجانی با تقویت مولفه هایی چون خودآگاهی، همدلی و تنظیم هیجان ها، نقش بسزایی در ارتقای روابط بین فردی دارد. از سوی دیگر، یادگیری مشارکتی با تاکید بر همکاری، مسئولیت پذیری و حمایت متقابل، بستر مناسبی برای رشد اجتماعی فراهم می آورد. روش پژوهش حاضر مبتنی بر رویکرد توصیفی تحلیلی و تطبیقی است که با مرور نظام مند مطالعات انجام شده در سه حوزه مذکور، ابعاد مشترک و متمایز آن ها تحلیل شد. یافته ها نشان می دهند که هر سه عامل در بهبود مهارت های اجتماعی موثرند، اما اثر هم زمان آن ها به ویژه در بستر مدرسه می تواند پیامدهای پایدارتر و عمیق تری به همراه داشته باشد. بر این اساس، توجه به طراحی فعالیت های آموزشی و پرورشی مبتنی بر ترکیب بازی های حرکتی، آموزش هوش هیجانی و استفاده از روش های یادگیری مشارکتی، می تواند راهکار عملی برای ارتقای تعامل اجتماعی در مدارس باشد

کلیدواژه ها:

بازی های حرکتی ، هوش هیجانی ، یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی ، مدارس ابتدایی