بررسی تاثیر به کارگیری فناوری آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری فناوری آموزشی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی در شهرستان دالاهو و ناحیه یک شهر کرمانشاه انجام شد. فناوری آموزشی به عنوان یکی از ابزارهای نوین یاددهی-یادگیری، می تواند انگیزه، مشارکت و مهارت های شناختی دانش آموزان را افزایش دهد و بهبود عملکرد تحصیلی آن ها را تسهیل کند. در این پژوهش، جامعه آماری شامل دانش آموزان، معلمان و مدیران مدارس ابتدایی مناطق مورد مطالعه بود و از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای برای انتخاب نمونه استفاده شد. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه استاندارد و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و تحلیل های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها نشان داد که استفاده از فناوری آموزشی رابطه مثبت و معناداری با انگیزه و مشارکت دانش آموزان دارد و موجب ارتقای پیشرفت تحصیلی آن ها می شود. دانش آموزانی که از نرم افزارهای آموزشی و محیط های تعاملی بهره می بردند، عملکرد تحصیلی بالاتری در درس های ریاضی و علوم از خود نشان دادند. همچنین، یادگیری شخصی سازی شده با فناوری آموزشی باعث شد تا تفاوت های فردی میان دانش آموزان کاهش یابد و فرصت های یادگیری متناسب با توانایی هر دانش آموز فراهم شود. با این حال، محدودیت های زیرساختی، کمبود تجهیزات، دسترسی ناکافی به اینترنت و آموزش ناکافی معلمان به عنوان مهم ترین چالش ها شناسایی شدند که استفاده موثر از فناوری آموزشی را محدود می کنند.نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که فناوری آموزشی یک ابزار موثر و کلیدی برای ارتقای کیفیت یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است، مشروط بر آنکه زیرساخت های مناسب، آموزش کافی معلمان و محتوای آموزشی استاندارد فراهم شود. پژوهش حاضر پیشنهادهایی برای معلمان، مدیران و سیاست گذاران آموزشی ارائه می دهد تا بهره وری از فناوری آموزشی افزایش یابد و فرآیند یاددهی-یادگیری بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

فناوری آموزشی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ابتدایی ، یادگیری شخصی سازی شده ، انگیزه و مشارکت