تاثیر راهبردهای یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت های ارتباطی در کلاس درس

یادگیری مشارکتی به عنوان یکی از رویکردهای نوین و فعال در فرآیند آموزش، جایگاه ویژه ای در توسعه مهارت های ارتباطی دانش آموزان دارد. این روش آموزشی، با ایجاد فرصت های تعامل مستمر و هدفمند میان دانش آموزان، امکان رشد مهارت های گفت وگو، گوش دادن فعال، تبادل ایده ها، حل مسئله گروهی، تصمیم گیری مشترک و مدیریت تعارضات را فراهم می آورد. پژوهش های متعددی در داخل و خارج از کشور نشان داده اند که استفاده از راهبردهای یادگیری مشارکتی، علاوه بر افزایش درک مفهومی و یادگیری عمیق، مهارت های اجتماعی و ارتباطی دانش آموزان را نیز به طور چشمگیری بهبود می بخشد. این مقاله مروری با تحلیل مطالعات تجربی و نظری، تاثیر انواع راهبردهای یادگیری مشارکتی شامل کار گروهی، تبادل نقش ها، پروژه های مشترک، بحث های هدایت شده و فعالیت های حل مسئله گروهی را بررسی می کند و نقش هر یک در ارتقای مهارت های ارتباطی مشخص می گردد. علاوه بر این، چالش های موجود در اجرای این راهبردها مانند تفاوت های فردی دانش آموزان، مقاومت در برابر همکاری، محدودیت های زمانی و نیاز معلم به مهارت های مدیریت گروهی نیز مورد بحث قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که طراحی فعالیت های مشارکتی هدفمند، تشویق به ارائه بازخورد مستمر، ایجاد فضای امن برای بیان نظرات و توجه به تعاملات عاطفی و اجتماعی دانش آموزان، تاثیر چشمگیری در رشد مهارت های ارتباطی و افزایش انگیزه یادگیری دارد. این یافته ها اهمیت کاربردی یادگیری مشارکتی را در برنامه ریزی درسی، بهبود کیفیت تعاملات کلاسی و آماده سازی دانش آموزان برای مشارکت فعال در جامعه برجسته می کند.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، مهارت های ارتباطی ، تعامل دانش آموزان ، همکاری گروهی ، کلاس درس ، بازخورد موثر ، مدیریت تعارض ، انگیزه یادگیری