نقش یادگیری میان فردی در پرورش مهارت های اجتماعی و حل مسئله دانش آموزان ابتدایی

یادگیری میان فردی یکی از رویکردهای نوین آموزشی است که بر تعامل و همکاری میان دانش آموزان تاکید دارد و می تواند نقشی تعیین کننده در رشد همه جانبه آنان ایفا کند. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش یادگیری میان فردی در پرورش مهارت های اجتماعی و حل مسئله دانش آموزان ابتدایی است. یافته های نظری و شواهد پژوهشی نشان می دهد که این نوع یادگیری با فراهم سازی فرصت برای گفت وگو، همیاری و تجربه مشترک، زمینه ساز تقویت مهارت هایی چون همدلی، ارتباط موثر، مسئولیت پذیری و تصمیم گیری جمعی می شود. همچنین، در فرایند مواجهه با چالش های گروهی، توانایی های حل مسئله، خلاقیت و تفکر انتقادی در دانش آموزان ارتقا می یابد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که به کارگیری یادگیری میان فردی در مدارس ابتدایی نه تنها موجب بهبود کیفیت آموزش می شود، بلکه بستری برای پرورش مهارت های زندگی و توانایی های فردی و اجتماعی کودکان نیز فراهم می سازد.

کلیدواژه ها:

یادگیری میان فردی ، مهارت های اجتماعی ، حل مسئله ، آموزش ابتدایی