تبیین نقش واسطه ای سبک های تفکر در رابطه بین شیوه های فرزند پروری والدین و مسئولیت پذیری دانش آموزان متوسط دوم شهر نورآباد

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های تفکر در رابطه بین شیوه های فرزندپروری والدین و مسئولیت پذیری دانش آموزان متوسطه دوم شهر نورآباد بود. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر نورآباد در سال تحصیلی ۱۴۰۲/۱۴۰۳ به تعداد ۵۵۲ نفر بود. نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، ۲۲۵ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه سبک های فرزندپروری بامریندز (۱۹۷۳)، پرسشنامه سبک های تفکر استرنبرگ (۱۹۹۲) و پرسشنامه مسئولیت پذیری مرگلر و شیلد (۲۰۱۶) بود. داده ها با نرم افزارهای SPSS ۲۲ و PLS تحلیل شد.نتایج نشان داد که شیوه های فرزندپروری بر مسئولیت پذیری دانش آموزان با میانجی گری سبک های تفکر اثر غیرمستقیم، مثبت و معناداری دارد. همچنین، شیوه های فرزندپروری با مسئولیت پذیری و سبک های تفکر دانش آموزان رابطه مستقیم و معناداری دارد. یافته ها بیانگر اهمیت نقش سبک های فرزندپروری و تفکر در ارتقای مسئولیت پذیری دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

سبک های فرزندپروری ، سبک های تفکر ، مسئولیت پذیری ، دانش آموزان متوسطه دوم ، مدل یابی معادلات ساختاری