بررسی رابطه بین سطح اضطراب ریاضی و نمرات پایانی درس ریاضی در دانش آموزان دوره متوسطه

اضطراب ریاضی یکی از مشکلات شایع در بین دانش آموزان است که می تواند بر عملکرد تحصیلی و نمرات پایانی آن ها تاثیر منفی بگذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سطح اضطراب ریاضی و نمرات پایانی درس ریاضی در دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش تحقیق از نوع همبستگی و پیمایشی بود و جامعه آماری شامل دانش آموزان سال دوم و سوم متوسطه یک منطقه شهری در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. نمونه شامل ۱۵۰ نفر از دانش آموزان بود که به روش تصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه اضطراب ریاضی و نمرات پایانی درس ریاضی بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین، انحراف معیار) و آمار استنباطی (همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل) تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که سطح اضطراب ریاضی دانش آموزان در حد متوسط تا بالا است و بین اضطراب ریاضی و نمرات پایانی رابطه منفی و معنادار وجود دارد؛ به گونه ای که هرچه اضطراب ریاضی بیشتر باشد، نمرات پایانی پایین تر است. همچنین دانش آموزان دختر سطح اضطراب ریاضی بالاتری نسبت به پسران داشتند، اما تفاوت نمرات پایانی بر اساس جنسیت معنادار نبود. این نتایج نشان می دهد که اضطراب ریاضی یک عامل مهم در عملکرد تحصیلی است و کاهش آن از طریق مداخلات آموزشی، روان شناختی و ایجاد محیط حمایتی می تواند موجب ارتقای یادگیری، اعتماد به نفس و انگیزه دانش آموزان شود.

کلیدواژه ها:

اضطراب ریاضی ، نمرات پایانی ، دانش آموزان دوره متوسطه ، عملکرد تحصیلی ، رابطه همبستگی