استراتژی های تدریس و طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی در نظام آموزش و پرورش

این مقاله مروری به تحلیل عمیق اصول، استراتژی ها و مدل های طراحی و اجرای برنامه های آموزشی و راهبردهای تدریس مبتنی بر هوش مصنوعی در نظام آموزش و پرورش می پردازد. این پژوهش استدلال می کند که ادغام موثر هوش مصنوعی نیازمند یک تحول بنیادین از مدل های سنتی و خطی طراحی آموزشی به سمت چارچوب های پویاتر، داده محور و یادگیرنده محور است. این مقاله با کاوش در مبانی نظری هوش مصنوعی در آموزش، به تفصیل تشریح می کند که چگونه می توان از قابلیت های این فناوری برای خلق تجارب یادگیری تطبیقی و شخصی سازی شده بهره برد. هسته اصلی این بررسی بر تلفیق مجموعه ای از اصول راهبردی برای طراحی برنامه متمرکز است که شامل استفاده از هوش مصنوعی برای ایجاد مسیرهای یادگیری شخصی، پیاده سازی سیستم های تدریس هوشمند، طراحی محیط های هوشمند مشارکتی، و ادغام تحلیل های یادگیری برای بهبود مستمر است. استراتژی های کلیدی تدریس، مانند آموزش تطبیقی و یادگیری تحقیقی با پشتیبانی هوش مصنوعی نیز مورد بحث قرار می گیرند. یافته ها اهمیت حیاتی یک رویکرد "انسان-در-چرخه" (Human-in-the-Loop) را برجسته می سازند که در آن، تخصص پداگوژیک معلم توسط هوش مصنوعی تقویت می شود، نه جایگزین. ضمن اذعان به چالش های قابل توجه اجرایی، مانند آموزش معلمان و ملاحظات اخلاقی، نتیجه گیری می شود که یک رویکرد راهبردی و پداگوژیک-محور به طراحی برنامه مبتنی بر هوش مصنوعی، برای تحقق پتانسیل تحول آفرین این فناوری در آموزش ضروری است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، استراتژی های تدریس ، طراحی برنامه آموزشی ، یادگیری شخصی سازی شده ، پداگوژی دیجیتال