اقدام پژوهی چگونه توانستم مشکلات صحبت کردن با زبان دوم (فارسی ) را در دانش آموزم بهبود بدهم؟

این اقدام پژوهی با هدف بهبود مشکلات صحبت کردن به زبان فارسی به عنوان زبان دوم در دانش آموزان پایه دوم دبستان حضرت مریم شهرستان گنبدکاووس انجام شد. در کلاس ۲۴ نفره این پژوهش، دانش آموزانی با پیشینه زبانی ترکی و ترکمنی شناسایی شدند که در مهارتهای گفتاری فارسی ضعف داشتند. یکی از این دانش آموزان به نام فاطمه (اسم مستعار) به ویژه در بیان شفاهی تلفظ صحیح و ساخت جملات فارسی مشکل داشت و به دلیل اضطراب زبانی از مشارکت در فعالیتهای کلاسی اجتناب می کرد. برای حل این مسئله یک برنامه مداخله ای چند بعدی طراحی و اجرا شد که شامل پنج راهکار اصلی بود: (۱) ایجاد محیط غنی زبانی در کلاس با استفاده از پوسترها، کتابهای داستان و گوشه های فارسی، (۲) اجرای برنامه همیار زبان با مشارکت دانش آموزان فارسی زبان، (۳) تولید محتوای آموزشی شخصی سازی شده شامل فیلم های کوتاه و فلش کارت های دیجیتال، (۴) پروژه خانواده یادگیرنده برای جلب مشارکت والدین، و (۵) سیستم پاداش چندلایه برای تقویت انگیزه. نتایج پس از سه ماه اجرای برنامه نشان دهنده پیشرفت چشمگیر دانش آموز بود؛ دایره واژگان فعال فاطمه از ۲۰۰ به ۴۵۰ کلمه افزایش یافت و نمره آزمون شفاهی او از ۳۰ به ۶۵ رسید. خطاهای دستوری در هر ۱۰ جمله از ۱۵ مورد به ۵ مورد کاهش یافت و دقت تلفظ حروف مشکل دار از ۲۰ به ۷۵ بهبود پیدا کرد. علاوه بر پیشرفت ها، کمی تغییرات کیفی قابل توجهی در اعتماد به نفس مشارکت کلاسی و نگرش او نسبت به یادگیری زبان فارسی مشاهده شد. این پژوهش نشان داد که ترکیب راهکارهای زبانی روان شناختی و اجتماعی در کنار مشارکت فعال خانواده و همکلاسی ها می تواند چالش های یادگیری زبان دوم را به طور موثر کاهش دهد. نتایج این مطالعه می تواند الگویی برای معلمان دیگر در مناطق دوزبانه باشد تا با رویکردی جامع و خلاقانه به دانش آموزان در غلبه بر موانع زبانی کمک کنند.

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی زبان ، مهارت گفتاری ، دانش آموزان دوزبانه ، فارسی آموزی