بررسی نقش مدرسه در تقویت تاب آوری روانی در دانش آموزان مقطع متوسطه اول

تاب آوری روانی به عنوان یکی از مولفه های کلیدی سلامت روان نقشی تعیین کننده در سازگاری دانش آموزان با چالش های تحصیلی، خانوادگی و اجتماعی ایفا می کند. مدرسه به عنوان دومین نهاد اجتماعی پس از خانواده در شکل گیری و تقویت این مهارت نقش بنیادین دارد. پژوهش حاضر با روش کتابخانه ای و مرور نظام مند ادبیات مرتبط به بررسی ابعاد مختلف تاثیر مدرسه بر تاب آوری روانی دانش آموزان می پردازد. یافته ها نشان می دهد که وجود روابط حمایتی میان معلمان و دانش آموزان، فضایی امن و پذیرنده در مدرسه، آموزش مهارت های مقابله، مشارکت فعال خانواده و فرصت های تعامل مثبت، همسالان از عوامل مهم در تقویت تاب آوری هستند. همچنین ارائه برنامه های آموزشی هدفمند، کارگاه های مهارت های اجتماعی و ایجاد سازوکارهای حمایت روانی می تواند نقش موثری در ارتقای سلامت روان و توانمندی های شخصیتی دانش آموزان داشته باشد. یافته ها تاکید می کنند که محیط آموزشی باید علاوه بر انتقال محتوای درسی، به رشد روانی و اجتماعی دانش آموزان توجه ویژه داشته باشد. در پایان با توجه به چالش های موجود در نظام آموزشی ایران، پیشنهادهایی جهت بهبود کارکرد روانی تربیتی مدارس ارائه شده است تا مدارس بتوانند به عنوان محیطی حمایتی و پرورش دهنده تاب آوری روانی دانش آموزان عمل کنند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، روانی دانش آموزان ، مدرسه ، سلامت روان