مفهوم شناسی تربیت اسلامی و تربیت غیر اسلامی

بررسی مفهوم شناسی تربیت اسلامی و غیر اسلامی نشان دهنده تفاوتهای بنیادین در مبانی اهداف و روشهای این دو رویکرد است. تربیت اسلامی ریشه دار در قرآن کریم و سنت نبوی بر پرورش انسان مومن متعهد به ارزشهای الهی و مسئول در جامعه تاکید دارد و از طریق تزکیه نفس، آموزش قرآن و الگوسازی از سیره ائمه ابعاد معنوی اخلاقی و اجتماعی فرد را تقویت می کند. در مقابل، تربیت غیر اسلامی مبتنی بر مکاتب سکولار، اومانیستی، لیبرال و فلسفه های شرقی مانند بودیسم بر خودمختاری، عقلانیت و پیشرفت مادی تمرکز دارد و از روشهای علمی و تجربی مانند یادگیری مبتنی بر تجربه بهره می برد. مقایسه این دو رویکرد نشان می دهد که تربیت اسلامی به تعادل مادی و معنوی، آرامش درونی و انسجام اجتماعی منجر می شود، در حالی که تربیت غیر اسلامی استقلال و خلاقیت را تقویت می کند، اما ممکن است پیوندهای معنوی را تضعیف نماید. در دنیای مدرن، تربیت اسلامی با چالشهایی مانند جهانی سازی و نفوذ رسانه های غربی مواجه است، اما فناوری و گفت و گوی بین فرهنگی فرصت هایی برای تقویت آن فراهم می کند. این مطالعه با تحلیل نظری و مقایسه های پیشنهاد می دهد که ادغام روشهای نوین آموزشی با اصول اسلامی می تواند تربیت اسلامی را در مواجهه با چالشهای معاصر تقویت کند و به جامعه ای متعادل و پیشرفته منجر شود.

کلیدواژه ها:

تربیت ، اسلامی ، تربیت غیر ، اسلامی ، تزکیه ، خودمختاری ، عقلانیت ، جهانی سازی