بررسی رابطه هوش اجتماعی با انگیزه پیشرفت و خودکارآمدی اطلاعاتی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بردسکن در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان هوش اجتماعی با انگیزه پیشرفت و خودکارآمدی اطلاعاتی در میان کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بردسکن انجام گرفت. این مطالعه از لحاظ هدف کاربردی و از حیث ماهیت و روش، توصیفی-تحلیلی از نوع همبستگی بوده و با رویکرد کمی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان آموزش و پرورش شهرستان بردسکن در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ به تعداد ۲۱۷ نفر بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و با بهره گیری از جدول مورگان نمونه های به حجم ۱۳۹ نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها شامل سه پرسشنامه استاندارد هوش اجتماعی سیلورا و همکاران (۲۰۰۱)، پرسشنامه انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۰) و پرسشنامه خودکارآمدی اطلاعاتی شرر و همکاران (۱۹۸۲) بود. روایی صوری پرسشنامه ها با نظر اساتید تایید شد و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برای هوش اجتماعی (۰.۸۸)، انگیزه پیشرفت (۰.۸۴) و خودکارآمدی اطلاعاتی (۰.۷۹) به دست آمد که همگی نشان دهنده پایایی مناسب ابزارها بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای نرمال بودن و همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین هوش اجتماعی با هر دو متغیر انگیزه پیشرفت و خودکارآمدی اطلاعاتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در تحلیل رگرسیون مدل کلی پژوهش معنادار بود (F = ۵۰۱.۰۴۴, R۲ = ۰.۸۸۱, p < ۰.۰۱) و توانست ۸۸.۱ درصد از واریانس متغیر هوش اجتماعی را تبیین نماید. نتایج همچنین نشان داد که ضریب تاثیر خودکارآمدی اطلاعاتی (B = ۸.۹۲۶) نسبت به انگیزه پیشرفت (B = ۴.۶۷۶, P < ۰.۳۱۴) بیشتر بوده و بنابراین نقش پیش بینی کنندگی قوی تری دارد. ضریب همبستگی بین هوش اجتماعی و انگیزه پیشرفت نیز برابر با ۰.۷۵۲ و بین هوش اجتماعی و خودکارآمدی اطلاعاتی ۰.۹۲۸ به دست آمد که هر دو در سطح معناداری ۰.۰۰۰ تایید شدند.

کلیدواژه ها:

هوش اجتماعی ، انگیزه پیشرفت ، خودکارآمدی اطلاعاتی ، آموزش و پرورش ، روابط انسانی