بررسی چالشهای گفتاری کم حرفی یا لکنت و تاثیر فضای حمایتی کلاس بر رفع آنها
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 22
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RVCONF06_231
تاریخ نمایه سازی: 2 مهر 1404
چکیده مقاله:
زبان و گفتار از مهمترین ابزارهای ارتباطی انسانها به شمار می روند که نقش حیاتی در شکل گیری روابط اجتماعی، رشد شناختی و موفقیت تحصیلی ایفا می کنند. کودکان از همان سالهای نخست زندگی در فرآیند رشد زبانی و گفتاری قرار می گیرند و این فرآیند بنیانی برای بسیاری از مهارتهای ارتباطی و اجتماعی آینده آنهاست. اما گاه برخی از دانش آموزان با چالش هایی در این مسیر مواجه می شوند که توانایی آنها در بیان، افکار، احساسات و نیازهایشان را تحت تاثیر قرار می دهد. در محیط مدرسه که بخش عمده ای از تعاملات اجتماعی و یادگیری دانش آموزان در آن رخ می دهد، مسئله ی گفتار و بیان نقشی کلیدی در مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند آموزش دارد. کودکی که به دلایل مختلف دچار کم حرفی یا لکنت است ممکن است از بیان نظرات خود در کلاس خودداری کند، کند در فعالیت های گروهی مشارکت نکند و در نتیجه فرصت های یادگیری موثر را از دست بدهد. این وضعیت ممکن است به مرور زمان موجب کاهش اعتماد به نفس، افزایش اضطراب، انزوای اجتماعی و در نهایت افت تحصیلی شود. از سوی دیگر، فضای حمایتی کلاس به عنوان بستری امن، صمیمی و بدون قضاوت می تواند عاملی تعیین کننده در بهبود چالش های گفتاری باشد. معلمان، به عنوان تسهیل گران اصلی یادگیری، نقش محوری در ایجاد چنین فضایی دارند؛ فضایی که در آن دانش آموزان احساس امنیت روانی کرده و بدون ترس از تمسخر یا تنبیه قادر به بیان افکار و احساسات خود باشند. وقتی کودک احساس کند که شنیده می شود، پذیرفته می شود و مورد حمایت قرار دارد، احتمال بیشتری وجود دارد که به تدریج بر کم حرفی یا لکنت خود غلبه کند و در تعاملات کلامی مشارکت فعال تری داشته باشد. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است، سعی بر آن شده که به بررسی رابطه بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه با افزایش پرخاشگری پنهان در دانش آموزان مقطع ابتدایی پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که محیط یادگیری حمایتی، به ویژه در سالهای ابتدایی تحصیل، می تواند آثار قابل توجهی بر بهبود مهارتهای زبانی و کاهش مشکلات گفتاری داشته باشد. در چنین فضایی نه تنها مهارتهای ارتباطی دانش آموزان تقویت می شود، بلکه باور آنها به تواناییهای خود افزایش می یابد و انگیزه ی بیشتری برای تعامل، یادگیری و رشد فردی پیدا می کنند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نفیسه اسماعیلی
آموزگار مقطع ابتدایی؛ اداره آموزش و پرورش شهرستان تربت حیدریه
سوسن صادقی لطف آباد
آموزگار مقطع ابتدایی؛ اداره آموزش و پرورش شهرستان درگز
نسیم جعفری
مدیر پژوهش سرا؛ اداره آموزش و پرورش شهرستان درگز