تاثیر بازیهای الکترونیکی بر رشد و توسعه کودکان با رویکرد سبک زندگی اسلامی

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر بازیهای الکترونیکی بر رشد و توسعه کودکان با رویکرد سبک زندگی اسلامی است. تحقیق حاضر بر اساس هدف یک تحقیق کاربردی و بر اساس رویکرد از نوع کمی و ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این کودکان ۷ تا ۱۲ ساله در شهر قم است که به طور منظم از بازیهای الکترونیکی استفاده می کنند. تعداد نمونه ی این تحقیق حدود ۳۰۰ نفر برآورد شد که با توجه به جدول کورجسی مورگان تعداد نمونه برابر ۱۶۹ می باشد. روش نمونه گیری این پژوهش تصادفی خوشه ای است. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه استاندارد و انگچانگ (۲۰۰۲) و نویدی (۱۳۷۶) است که برای بررسی پایایی آن از ضریب آلفا کرونباخ استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار spss و PLS استفاده شد. نتایج آزمون فرضیات نشان داد بازیهای الکترونیکی بر رشد کودکان با مقدار ضریب مسیر سبک زندگی اسلامی بر رشد کودکان با ضریب مسیر ۰.۳۹۶ اثر گذار است. می توان نتیجه گرفت که بازیهای الکترونیکی به خودی خود ذاتا مثبت یا منفی نیستند بلکه نحوه استفاده از آنها و مدیریت زمان و محتوای آنهاست که تاثیر نهایی را مشخص می کند. اگرچه بازیهای الکترونیکی می توانند به تقویت برخی مهارت ها کمک کنند، اما استفاده بیش از حد یا نادرست از آنها می تواند به مشکلات رفتاری و روانی منجر شود.

کلیدواژه ها:

بازیهای الکترونیکی رشد و توسعه ، کودکان ، سبک زندگی اسلامی