بررسی تاثیر هوش هیجانی معلم بر مدیریت کلاس و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف این مقاله مروری، بررسی تاثیر هوش هیجانی معلمان بر انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان است. هوش هیجانی به توانایی شناسایی، فهم و مدیریت هیجانات خود و دیگران اشاره دارد و بهعنوان عاملی کلیدی در فرآیند یاددهی–یادگیری شناخته شده است. مرور پژوهشهای داخلی و بینالمللی نشان میدهد که معلمان با مهارتهای هیجانی بالا قادرند محیط کلاس را به فضایی امن، حمایتکننده و انگیزشی تبدیل کنند که به افزایش مشارکت فعال، انگیزش درونی و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان منجر میشود.یافتهها حاکی از آن است که مولفههای هوش هیجانی شامل خودآگاهی، خودکنترلی، همدلی، مهارتهای اجتماعی و انگیزش، نقش تعیینکنندهای در مدیریت رفتار دانشآموزان، ایجاد روابط مثبت و کاهش اضطراب و استرس دارند .همچنین، استفاده از سبکهای تدریس فعال و مشارکتی توسط معلمان با هوش هیجانی بالا، یادگیری دانشآموزان را تسهیل و انگیزش آنها را تقویت میکند. با این وجود، محدودیتهایی همچون کمبود مطالعات طولی، محدودیت جغرافیایی و تعامل کمتر مولفههای هوش هیجانی با تفاوتهای فردی دانشآموزان، نیاز به پژوهشهای جامعتر را نشان میدهد.نتیجهگیری مقاله بر این است که توسعه مهارتهای هیجانی معلمان نه تنها به بهبود انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان کمک میکند، بلکه زمینهساز ایجاد محیط یادگیری مثبت و پایدار است. استخراج اصول عملی برای معلمان و ارائه توصیههایی برای سیاستگذاران آموزشی، میتواند مسیر تحقق آموزش هیجانی-محور را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، انگیزش دانشآموزان ، پیشرفت تحصیلی ، معلمان ، محیط یادگیری