سیرت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هنگام ظهور از منظر آیات و روایات

در دیدگاه شیعه ماهیتی مشخص دارد و مصداق معینی را به خود اختصاص داده است. امامت و اسوه بودن امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و قیام عظیم ایشان از یک سو و وجود مدعیان دروغین ردای مهدویت از سوی دیگر، موجب اهمیت بازشناسی سیرت ایشان در هنگام ظهور شده است. هدف از پژوهش حاضر شناخت سیرت فردی و اجتماعی امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در زمان ظهور از منظر آیات و روایات است و با روش کتابخانه ای و شیوه ی توصیفی- تحلیلی این یافته ها به دست آمد که سیرت های مهم ایشان در قرآن بقیه الله، خلیفه الله، عبد الصالح، روشن کننده، حق، و النهاراذا تجلی، مضطر و شناخت و مجازات کافران و در روایات به عنوان احیا گر سیره نبوی و علوی بوده، در سیرت فردی عالم ترین و خاتم علوم، مهربان ترین، بخشنده ترین، شجاع ترین و صبور ترین افراد است. در مقام سیرت بندگی خداوند زاهدترین و افراد بوده و در سیرت اجتماعی عادل ترین فرد است که در نهایت حق قضاوت کرده و عمر شیطان رجیم به دست مبارک ایشان به اتمام رسیده، سرزمین های کفر را فتح کرده و از دشمنان خدا انتقام خواهد گرفت و حقیقت قرآن و حکمت را بین همگان گسترش خواهد داد و ایجاد کننده وحدت خواهد بود. ایشان بسیار می بخشد و حقوق مومنین را ادا می کند و موجب آبادانی خواهد شد و اقتصاد را سالم و شکوفا می کند و خداوند متعال تمامی معجزات و کرامات پیامبران پیشین مانند زنده کردن مردگان و شفای بیماران پیسی، تسخیر نیروهای طبیعی، طی الارض را به ایشان عطا نموده است که در زمان ظهور همه آن ها تجلی خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سیرت ، امام زمان(عج) ، ظهور