مقایسه توانایی تحریک‎ کنندگی رشد گیاه جوامع میکروبی اپیفایتون و اپیپلون در برخی از شالیزارهای استان گیلان

پریفایتون به عنوان جامعه زیستی پیچیده با ترکیب جوامع اتوتروف و هتروتروف، توانایی تنظیم چرخه عناصر غذایی و انرژی را دارد. هدف این مطالعه مقایسه ویژگی‎های محرک رشدی پریفایتون شالیزارها (خاله‎سرا، گیله‎سرا و واجارگاه) با خاک آیش ۵ ساله (ماسال) استان گیلان بود. آزمایشات به صورت طرح کاملا تصادفی در سه تکرار با تیمارهای آزمایشی شامل نمونهبرداری از اپیپلون و اپی‎فایتون سه شالیزار و سطح خاک آیش (۲۱ نمونه) انجام شد. طبق نتایج، تمام آزمایشات در سطح احتمال ۱% اختلاف آماری معنیدار با خاک آیش داشتند. بالاترین میزان انحلال پتاسیم در طی ۷ روز در محیط مایع BBM در تیمار اپی‎فایتونی شالیزار واجارگاه، به طور میانگین ۴/۳ برابر شاهد بود. بالاترین میزان انحلال فسفات معدنی در محیط کشت اسپربر در طول ۵ روز، به مقدار mg/L ۱۱۲۱ در تیمار اپی‎فایتونی شالیزار واجارگاه ثبت شد. بالاترین میزان فسفات آلی از تیمارهای اپیفایتونی شالیزارهای گیله‎سرا و واجارگاه با میانگین mg/L ۴۲۷/۲۵ ثبت شد. تولید سیانید هیدروژن در مدت ۵ روز، در تمام تیمارهای اپیفایتونی شالیزار واجارگاه، مقدار بیش‎تری داشت. بالاترین میزان تولید سیدروفور بعد از یک هفته در دو نمونه اپی‎فایتون خاله سرا به ترتیب با قطر هاله به کلنی ۱/۶۲ و ۱/۴۱ اندازه‎گیری شد. در آزمایش تولید اکسین (IAA)  بعد از سه روز، نمونه اپی‎پلونی واجارگاه با مقدار µg/ml ۸۸/۹۳ بیش‎ترین مقدار را داشت. در آزمون تنش خشکی که به روش فاکتوریل دو فاکتوره (تیمار میکروبی، فشار اسمزی) انجام شد، بالاترین رشد میکروبی در فشارهای اسمزی اعمال شده با استفاده از پلی‎اتیلنگلیکول (۰، ۲-، ۵-، ۱۰- و ۱۵- bar)، در نمونه‎های اپی‎پلونی بود که با افزایش فشار اسمزی رشد میکروبی کاهش یافت. طبق نتایج تنش شوری، در شوری ۸% فقط قارچها رشد کردند. کمترین عملکرد به دست آمده به جز تنش خشکی، در تیمارهای خاک آیش بود. نتایج نشاندهنده اهمیت بالای کشاورزی در افزایش عملکرد از طریق تاثیر بر جامعه میکروبی فعال می‎باشد.

کلیدواژه ها:

آیش ، پریفایتون ، خشکی ، شوری ، فسفات معدنی و آلی