بررسی تاثیر آموزش سواد عاطفی در مدارس برای کاهش پرخاشگری و تقویت رفتار سازنده

آموزش سواد عاطفی در مدارس یکی از رویکردهای موثر برای کاهش پرخاشگری و تقویت رفتارهای سازنده در دانش آموزان است .سواد عاطفی به توانایی شناسایی، درک، و مدیریت احساسات خود و دیگران اطلاق می شود و به عنوان یک مهارت ضروری در زندگی روزمره شناخته می شود. در محیط های آموزشی، آموزش سواد عاطفی می تواند به بهبود روابط بین فردی، افزایش تاب آوری، و کاهش مشکلات رفتاری همچون پرخاشگری کمک کند. تحقیقات مختلف نشان داده اند که دانش آموزانی که در برنامه های آموزشی سواد عاطفی شرکت کرده اند، قادر به مدیریت بهتر احساسات خود بوده و توانایی بیشتری در حل تعارضات و تعاملات مثبت با همسالان و معلمان پیدا کرده اند.مبانی نظری این مقاله بر اساس نظریه هوش هیجانی گلمن و رویکردهای شناختی-رفتاری استوار است که تاکید دارند سواد عاطفی به بهبود سلامت روانی و اجتماعی افراد کمک می کند. همچنین، روش های آموزش سواد عاطفی شامل کارگاه های عملی، بازی های گروهی، آموزش های مستقیم و تدریس ترکیبی با استفاده از هنر و فناوری است. نتایج تحقیقات نشان می دهند که این نوع آموزش ها می توانند به کاهش رفتارهای پرخاشگرانه، افزایش همدلی، تقویت اعتماد به نفس، و ارتقای مهارت های حل مسئله در دانش آموزان منجر شوند.این مقاله همچنین به چالش های موجود در پیاده سازی آموزش سواد عاطفی، از جمله کمبود منابع و مقاومت های فرهنگی، پرداخته و راهکارهایی همچون آموزش معلمان و گنجاندن این آموزش ها در برنامه درسی مدارس پیشنهاد می دهد. در نتیجه، آموزش سواد عاطفی نه تنها به بهبود رفتار دانش آموزان کمک می کند، بلکه محیط یادگیری را به مکانی سازنده و مثبت تبدیل می کند .

کلیدواژه ها:

سواد عاطفی ، پرخاشگری ، رفتار سازنده ، هوش هیجانی ، مهارت های اجتماعی ، آموزش ، مدارس ، سلامت روانی ، همدلی ، مدیریت احساسات