نقش روان شناسی رنگ در طراحی فضاهای آموزشی و تاثیر آن بر یادگیری و انگیزش دانش آموزان

رنگ، به عنوان یکی از مهم ترین عناصر محیطی، نقش بنیادینی در تجربه های ادراکی، شناختی و هیجانی انسان ایفا می کند. در محیط های آموزشی، رنگ تنها یک عامل زیبایی شناختی نیست بلکه می تواند بر کیفیت یادگیری، میزان تمرکز، سطح انگیزش و حتی سلامت روان دانش آموزان اثرگذار باشد. پژوهش های روان شناسی محیطی نشان داده اند که رنگ های گرم موجب افزایش برانگیختگی و توجه کوتاه مدت می شوند، در حالی که رنگ های سرد آرامش و تمرکز پایدار را تقویت می کنند. همچنین ترکیب متعادل رنگ ها می تواند به ایجاد هیجانات مثبت، کاهش اضطراب امتحان و افزایش تعاملات اجتماعی دانش آموزان منجر شود. با وجود این، بسیاری از مدارس در طراحی فضاهای آموزشی خود به ابعاد روان شناختی رنگ توجهی نمی کنند و تصمیم گیری ها بیشتر بر اساس معیارهای اقتصادی یا سلیقه ای صورت می گیرد. این مقاله با رویکردی تحلیلی–انتقادی به بررسی نقش روان شناسی رنگ در طراحی فضاهای آموزشی پرداخته و با مرور نظریه ها و شواهد پژوهشی، تاثیر رنگ بر یادگیری و انگیزش تحصیلی دانش آموزان را تحلیل می کند. در پایان نیز اصولی برای انتخاب رنگ های آموزشی و پیشنهادهایی برای معلمان و سیاست گذاران ارائه خواهد شد.

کلیدواژه ها:

رنگ ، طراحی آموزشی ، یادگیری ، انگیزش تحصیلی ، فضای مدرسه