بررسی تاثیر ساختار امتحانات نهایی بر یادگیری عمیق دانش آموزان

چکیدهامتحانات نهایی به عنوان یکی از مهم ترین ابزارهای سنجش و ارزیابی در نظام آموزشی ایران و بسیاری از کشورهای جهان، نقش تعیین کننده ای در سرنوشت تحصیلی و حتی اجتماعی دانش آموزان ایفا می کنند. این نوع آزمون ها غالبا به صورت متمرکز و استاندارد برگزار می شوند و هدف اصلی آن ها سنجش سطح یادگیری و میزان تسلط دانش آموزان بر محتوای درسی است. بااین حال، پرسش اساسی این است که آیا ساختار موجود امتحانات نهایی می تواند زمینه ساز یادگیری عمیق باشد یا بیشتر دانش آموزان را به سمت یادگیری سطحی و مبتنی بر حفظیات سوق می دهد.یادگیری عمیق به معنای درک مفهومی، توانایی تحلیل، ارتباط دادن آموخته ها به تجارب واقعی و کاربرد دانش در موقعیت های جدید تعریف می شود. در مقابل، یادگیری سطحی عمدتا بر به خاطر سپردن مطالب برای گذراندن آزمون ها و فراموشی سریع آن ها پس از پایان امتحان استوار است. پژوهش ها نشان می دهد که ساختارهای سنتی امتحانات نهایی، که بیشتر بر پرسش های بسته و محتوای کتاب درسی متمرکز هستند، با تقویت انگیزه بیرونی (کسب نمره و مدرک) و ایجاد فشار روانی، احتمالا مانع از شکل گیری یادگیری عمیق می شوند.این تحقیق با مرور مبانی نظری، بررسی پژوهش های داخلی و خارجی و تحلیل کیفی تجربه دانش آموزان و معلمان، به بررسی تاثیر ساختار امتحانات نهایی بر کیفیت یادگیری پرداخته و راهکارهایی برای اصلاح نظام ارزشیابی و حرکت به سمت سنجش های عادلانه تر، کارآمدتر و مبتنی بر یادگیری عمیق ارائه می دهد.