بررسی اثرات التیامی اسانس مریم گلی (Salvia officinalis) در زخم تجربی پوست در کبوتر (Columba livia domestica)؛ مطالعه هیستوپاتولوژیک

ترمیم زخم از دیر باز حائز اهمیت بوده و استفاده از گیاهان دارویی در تسریع این روند همواره مورد توجه بشر بوده است. گیاه مریم گلی دارای خواص ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانی و ضد التهابی می باشد. این مطالعه با هدف بررسی اثرات درمانی پماد حاوی اسانس مریم گلی(SOO) بر زخم پوستی تجربی کبوتر انجام شد. بدین منظور از ۱۸ قطعه کبوتر سالم استفاده شد و دو زخم پوستی تمام ضخامت به قطر ۵ میلی متر در ناحیه پشتی گردن آن ها ایجاد شد. سپس کبوتر ها به ۳ گروه کنترل (پماد اوسرین)، گروه تیمار با SOO ۲% (پماد اوسرین حاوی SOO ۲%) و گروه SOO ۴% (پماد اوسرین حاوی SOO ۴%) تقسیم شدند. هر روز سطح زخم در تمام گروه ها با پماد به مدت ۱۴ روز پوشانده شد. در روزهای ۳، ۷ و ۱۴ ارزیابی ماکروسکوپی و هیستوپاتولوژی انجام شد. مشاهدات ماکروسکوپی روند بهبود سریع تر زخم در گروه های تحت درمان با SOO، به ویژهSOO ۴%، را در تمامی روزهای مطالعه نشان دادند. بررسی های میکروسکوپی از نتایج ماکروسکوپی حمایت کردند که با مشاهده التهاب و پرخونی کمتر، نوزایش عروقی بیشتر، اپیتلیالیزه شدن مجدد کامل تر، تولید بافت گرانوله بالغ تر و رسوب کلاژن بیشتر در ناحیه زخم در حیوانات تحت درمان، به ویژه در گروه SOO۴%، همراه بود (۰۵/۰< P) بنابراین، می توان چنین نتیجه گرفت که تجویز SOO در ناحیه زخم پوستی می تواند منجر به ترمیم سریعتر زخم گردد.

کلیدواژه ها:

مریم گلی ، کبوتر ، زخم ، پوست ، هیستوپاتولوژی